De historische vuurtorens van de meest onbekende eilanden van Spanje

In Spanje is er ongeveer 8.000 kilometer kustlijn, waarop 188 vuurtorens staan ​​om de scheepvaart te helpen. De meest bekende is ongetwijfeld de Torre de Hércules in La Coruña, aangezien het de oudste lantaarn is die de zeelieden ter wereld verlicht, die nog steeds in bedrijf is en ongeveer 2000 jaar oud is. Toegegeven wordt dat de Torre de Hércules werd gebouwd in de 2e eeuw na Christus, toen Trajanus keizer was. De legende schrijft de oorsprong van de primitieve constructie echter toe aan de overwinning van Hercules op de reus Gerión, wiens hoofd hij had begraven in de fundamenten van de toren die hij daar had gebouwd.

Er zijn ook veel andere vuurtorens, minder indrukwekkend en bekend, die op kleine eilanden voor onze kust staan, maar waarvan de maritieme seindienst essentieel is voor de veiligheid van schepen. De meeste zijn gebouwd in het midden van de 19e eeuw, ze zijn momenteel onbewoond en sommige kunnen worden bezocht als de zee het toelaat. Dit zijn zes van de minder bekende vuurtorens gebouwd op kleine Spaanse eilandjes:

Islas Sisargas
Deze kleine archipel ligt aan de Costa de la Muerte (Galicië), tegenover Kaap San Adrián. De eerste keer dat het werd ingeschakeld, was op 29 juli 1853, hoewel het huidige gebouw er heel anders uitziet na verschillende werken om de hoogte van de toren te vergroten. Toegang tot de vuurtoren wordt gedaan, wanneer de staat van de zee het mogelijk maakt, per boot vanuit de haven van Malpica de Bergantiños en legt aan bij een kleine aanlegsteiger op het eiland, vanwaar een pad van twee kilometer naar de vuurtoren leidt.

Isla Ahorcados
Deze vuurtoren, ingehuldigd in 1856, bevindt zich op een klein onbewoond eilandje op Ibiza, dat deel uitmaakt van de lijn van riffen die zich lijkt uit te strekken van Punta de las Portas naar Formentera. Samen met het eilandje d’en Pou vormt het een bevaarbaar kanaal, waardoor maritieme communicatie tussen de twee eilanden loopt. In 1929 werd de vuurtorenstaf afgeschaft. Deze vuurtoren is bekend omdat in 1881 de twee bewakers die de overlevenden van het zinken van een Engelse stoomboot kwamen helpen, in zee verdwenen.

Isla de Rúa
Dit kleine eiland van amper 4 hectare is gelegen in het centrum van de Arosa estuarium (Falicia). Het bestaat volledig uit rotsen en is toegankelijk per boot die aanmeert aan de voet van de vuurtoren. De toren is gebouwd in graniet en heeft een hoogte van 26 meter.

Isla de Ons
Op het hoofdeiland van de Ons-archipel, gelegen aan de ingang van de Pontevedra-estuarium (Galicië), staat deze vuurtoren, die voor het eerst werd aangestoken in 1865. Het eiland Ons vormt een lange en smalle natuurlijke barrière van steile kliffen, die oplopen tot een hoogte van 127 m, bekroond door de vuurtoren. Alleen het zuidoosten is beschut en rustig, daar zijn de stranden en de pier waar de boten aanmeren. Vanaf daar begint het steile pad dat naar de stad leidt, tegenwoordig is het er alleen in de zomer.

Isla Tapia
De vuurtoren op dit eiland in Tapia de Casariego (Asturië) werd in 1859 verlicht. Door zijn ligging kon hij een brede horizon verlichten en de schepen die langs de kust voeren leiden om de riffen van de nabijgelegen punten te vermijden.

Isla del Aire
Dit kleine eiland van 34 hectare strekt zich uit voor de zuidkust van Menorca en is laag in hoogte en heeft geen reliëf. De maximale hoogte is 15 meter boven zeeniveau. Zijn naam is te danken aan de wind, de tramontana, die hem bijna een half jaar lang zweeft. Gelegen op de route tussen Afrika met Frankrijk en Italië, leden veel schepen schipbreuk in de overtuiging dat ze de lage en onzichtbare kust van het eiland zouden bevrijden.

De vuurtoren werd ingehuldigd in 1860 en toegang tot het eiland kan worden gedaan vanuit de naburige kolonie San Luis of vanuit Mahón. Via een kleine aanlegplaats naar het zuiden kunt u het eiland bereiken en een pad van ongeveer 500 m leidt rechtstreeks naar de vuurtoren.

Isla de Alcanada (hoofdfoto)
Alcanada is een eilandje van de Mallorcaanse gemeente Alcudia. De bouw begon in 1859 en twee jaar later werd het voor het eerst verlicht om de toegang van boten tot de haven van Alcudia te vergemakkelijken.
Om aan land te komen gebruikten de bewakers een roeiboot. De afstand tot de haven van Alcudia is 3,5 km.

BRON: Larazon – Hoofdfoto: (Faro Isla de Alcanda) Aviones Plateados.