De meest geheime en eenzame baaien van Cabo de Gata, in Almería

De mooiste baaien van Cabo de Gata, een van de weinige ongerepte hoekjes in de Middellandse Zee, zijn te voet bereikbaar. Maar je hoeft ook niet bang te zijn, want het duurt niet langer dan een uur (in het ergste geval) en onderweg zie je fossielen, vulkanen en kastelen.

Van de vijftig baaien die langs de kust van dit natuurpark liggen, zijn er maar een paar die niet toegankelijk zijn voor voertuigen en vrij zijn van auto’s en drukte. We reizen van noord naar zuid door dit paradijs van Almeria en stoppen bij het meest afgelegen en mooiste, het beste om te zwemmen en duiken aan de voet van de oude vulkanen.

Verborgen baaien in Níjar
We beginnen in het noorden van het natuurpark, waar Agua Amarga ligt. In de buurt van dit district van Níjar is er een oogverblindende baai, Enmedio, met kliffen en richels van sneeuwwitte rotsen en water in de meest begeerlijke kleuren van de mariene pantone: turkoois, smaragd, flessengroen…

Om daar te komen, moet je een half uur lopen vanaf Agua Amarga, de Calle del Depósito op en vervolgens de Cerro del Cuartel op, die in het voorjaar een kleurrijke en zoetgeurende tuin is van lelies, groenblijvende planten, gaspeldoorn en tijm. De beloning: een zandstrand van 130 meter lang, geflankeerd door holle kliffen en uitgestrekte rotsplatforms. In de zomer moet je vroeg opstaan ​​om de hitte onderweg te verlichten en een duikbril mee te nemen om in deze fantasiewateren te duiken, evenals iets te eten en te drinken.

Piraten en kastelen in de beveiligde baaien van Las Negras
San Pedro, in Las Negras, is nog een van die afgelegen baaien om te ontdekken. Er zijn hier ook geen wegen, het is alleen bereikbaar per boot of een uur lopen van deze wijk van Almeria langs een kustpad. De bron die eruit stroomt, was een sterke magneet voor de Barbary-piraten, die hier hun water voorzagen voordat ze de regio plunderden. Om deze plunderingen te voorkomen, werd aan het einde van de 16e eeuw het kasteel van San Pedro gebouwd, waarvan de ruïnes tegenwoordig enkele van de weinige bewoners herbergen die hun tuinen cultiveren op de witte rotsen van deze kliffen.

Een eenzaam paradijs in Rodalquilar (hoofdfoto:)
Lopend vanaf de parkeerplaats van Playazo langs de kust, in de richting van Las Negras, wordt het kasteel van San Ramón, uit de 18e eeuw, meteen aanwezig. En net daarachter worden enkele opvallende gele rotswanden ontdekt die bedekt zijn met fossielen, met een natuurlijke helling die je toelaat om af te dalen naar een inham met mintkleurig water. Het zijn de prachtige kliffen van La Molata waar een paar eenzame zwemmers elkaar ontmoeten.

Met duikbrillen gaan we er een dag vol geluk in doorbrengen, kronkelend tussen half onder water gelegen toppen, grotten vol zee-egels en grote scholen vissen die de rijkdom van deze kustlijn aangeven.

We vervolgen de reis naar het zuiden, richting La Isleta del Moro, 750 meter na het Amethyst-uitkijkpunt vinden we een verbreding in de weg waar we de auto moeten parkeren om in een kwartier naar beneden te lopen naar de inham van de Bulls. Net voordat het eindigt bij het strand, wordt een verrassend bos van palmbomen en Aleppo-dennen ontdekt – een bosje, in deze dorre hoek van de kaart, is iets heel vreemds – dat door het Negro-ravijn loopt.

Deze zwarte zandbaai lijkt ook uit een droom te komen, alsof hij onlangs is uitgespuugd door de vulkanen die tien miljoen jaar geleden Cabo de Gata vormden. Met zwart zand en rijke zeebodems, bewoond door enorme tandbaarzen en zeegrasweiden.

Eanzame baaien in de buurt van San José
Om op zoek te gaan naar de laatste baai naderen we San José, de meest zuidelijke stad van het natuurpark. Tussen haar en de vuurtoren van Cabo de Gata liggen de mooiste stranden van het park. Lopend vanaf de parkeerplaats bij Playa de los Genoveses, langs het pad dat langs de kliffen loopt, duurt het drie kwartier om Cala Grande del Barronal te bereiken. Er zijn geen tekenen die het aankondigen, maar het is onmiskenbaar door de basaltkolommen die midden in het zand oprijzen, als een versteend windorgel. Nergens anders is het vulkanische verleden van deze kust, de sporen van uitbarstingen en lavastromen, zo duidelijk aanwezig. Het is alsof je in een krater loopt en baadt.

BRON: HOLA – Hoofdfoto: (Castillo de San Ramon) Ana Vanesa Naranjo.