De visnetten voor de kust van de Costa Blanca – Aquacultuur als alternatief voor het behoud van soorten
Door dit systeem wordt jaarlijks meer dan tweeduizend ton vis gekweekt in de wateren van de provincie Alicante. Een interview met Antonio Galvañ / Directeur van een beheermaatschappij voor mariene boerderijen.
De constante en soms ongecontroleerde exploitatie van de zeeën en oceanen garandeert niet dat we in de niet al te verre toekomst voldoende soorten zullen hebben. Volgens een rapport van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) spelen visserij en aquacultuur een leidende rol bij het bereiken van voedsel- en voedingszekerheid.
In Spanje wordt jaarlijks meer dan tweeduizend ton gekweekte vis geconsumeerd uit de wateren van de provincie Alicante, de meeste van zeeboerderijen in Guardamar; warme wateren beschermd tegen stroming.
We consumeren steeds meer gekweekte vis, vooral omdat het goedkoper en toegankelijker is dan wilde vis, maar waar gekweekte vis niet tegenop kan, is smaak, want terwijl ze zich voeden met voer in zeekwekerijen, voedt de wilde vis zich op natuurlijke wijze uit de zee.
Aquacultuurbasis
Aquacultuur is gebaseerd op de installatie van kraamkooien in open zee waarin fingerlings worden geïntroduceerd. In het geval van de Spaanse kust zijn dat voornamelijk zeebrasem en zeebaars, waaraan tijdens de productiecyclus, die ongeveer 16/18 maanden is, voer wordt verstrekt en een sanitaire controle wordt uitgevoerd om uiteindelijk te worden gevangen en gedistribueerd. Het aantal kooien zal nog worden uitgebreid en de productie zal naar verwachting oplopen tot acht miljoen vissen per jaar.
Op de nationale markt zijn de meest gevraagde maten visporties, tussen 400 en 600 gram per stuk, en grotere maten die oplopen tot 1 kg per stuk.
Welke soorten kweek je en waar wordt de vis gedistribueerd?
Op dit moment kweken we zeebrasem en zeebaars. Onze huidige productie is ongeveer 1.700 ton verse vis per jaar en het is de bedoeling om te groeien tot 2.700 ton.
Wij distribueren onze vis in heel Spanje, ook in Portugal, Frankrijk en Italië, rechtstreeks via supermarkten en groothandels.
Lopen kweekvissen geen risico om plastic in te slikken?
Nee, in zeer zeldzame gevallen kan het wat plastic inslikken dat de kooien heeft bereikt door het effect van de wind van de kust, maar het is zeer zeldzaam. En wat betreft opgeloste microplastics, aangezien het geen filterend organisme is, is de incidentie daarin minimaal.
En kwik?
Evenmin, aangezien het zich niet in de wilde voedselketen bevindt, het metaal niet accumuleert. Bovendien worden de grondstoffen die worden gebruikt om het voer te maken onderworpen aan strenge controles om elke vorm van besmetting of de aanwezigheid van schadelijke stoffen te voorkomen.
Zou het de toekomst kunnen zijn om het voortbestaan van sommige bedreigde diersoorten te verzekeren en zo het natuurlijke evenwicht te behouden?
Natuurlijk ja, want door de toename van de wereldwijde visconsumptie en de afname van traditionele visgronden en hun vangsten, is het een zeer geldige optie om mensen te blijven voorzien van kwaliteitsvis tegen een redelijke prijs en de druk op andere, meer gevoelige soorten te verminderen, waardoor een stabieler evenwicht mogelijk is.
Daarnaast moet ik benadrukken dat de toekomst van de aquacultuur gericht is op de duurzaamheid van de activiteit in alle aspecten, dat wil zeggen dat er inspanningen worden geleverd om de ecologische voetafdruk te verkleinen en vissen ecologischer te maken.
Garandeert het dieet alle noodzakelijke voedingsstoffen?
Ze hebben hetzelfde en hun verhoudingen zijn aangepast aan de temperatuur en het gemiddelde gewicht van de vissen, waardoor hun groei en goede gezondheid altijd worden bevorderd, terwijl hun organoleptische eigenschappen behouden blijven.
Is het juist het dieet/voer dat de smaak niet precies hetzelfde maakt?
Ja, het is het dieet/voer dat de smaak van gekweekte vis onderscheidt, vanwege wat we eerder noemden, aangezien wilde vissen een meer gevarieerd dieet nodig hebben om de nodige bijdragen voor hun groei te verkrijgen.
Hoewel ik moet vermelden dat, ondanks de wijdverbreide opmerking over dit verschil in smaak, alleen de meest gekwalificeerde fijnproevers dit verschil waarderen bij een blinde proeverij.
Welke speciale voorwaarden heeft de Middellandse Zee voor dit type viskwekerij?
Fundamenteel, zoals we weten, is het een zee met gemiddelde en warme temperaturen en omdat het een kleine zee is, met een gemiddelde diepte die niet erg diep is en erg beschermd door de omliggende kusten, heeft het geen grote golven. Bovendien hebben we in dit gebied specifiek geen grote stromingen die ons te veel kunnen beïnvloeden.
BRON: Aquimediosdecomunicacion – Hoofdfoto: (Viskweek Altea) Jos Geurten
