Koninklijk klooster van Guadalupe, het architecturale juweel van Extremadura dat op de Werelderfgoedlijst staat

Gelegen aan de voet van de Sierra de Altamira, omringd door het Villuercas Ibores-Jara Geopark, ligt Guadalupe, een stad waarvan de stedelijke lay-out prachtige populaire architectuur laat zien met een historisch centrum dat vrijwel onveranderd is gebleven sinds de 14e-16e eeuw, een stad die Het ademt geschiedenis en groeide op rond een klooster, een tempel die tegenwoordig een van de belangrijkste exponenten is van het monumentale erfgoed van Extremadura.

Het koninklijke klooster van Santa María de Guadalupe illustreert vier eeuwen religieuze architectuur in Spanje en is eveneens verbonden met twee opmerkelijke historische gebeurtenissen die plaatsvonden in 1492: het einde van de herovering door de katholieke vorsten en de komst van Christoffel Columbus naar Amerika. Juist voor dit alles werd het in 1993 door Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed.

Real Monasterio de Santa Maria de Guadalupe – Foto: Micheline Canal

Oorsprong en geschiedenis
Volgens de legende was de herder Gil Cordero aan het einde van de 13e eeuw op zoek naar een verloren vee van zijn kudde dat hij helaas dood aantrof. Toen hij op het punt stond het dier in stukken te hakken, besloot hij het kruisteken op zijn borst te maken en plotseling kwam het dier weer tot leven. Het was op dat moment dat de Maagd aan de cowboy verscheen en hem de taak toevertrouwde om op dezelfde plek te graven om haar beeltenis te vinden, en later een kleine hermitage te bouwen. Zo gezegd zo gedaan.

Alfonso XI, die vroeger in het gebied jaagde, hoorde de wonderbaarlijke verhalen van de Maagd, waarvoor hij zichzelf aan haar toevertrouwde vóór de slag bij Salado. Zijn overwinning, ondanks de numerieke minderwaardigheid van zijn troepen, bracht hem ertoe om Guadalupe en zijn tempel te bezoeken en, gezien de slechte staat ervan, besloot hij het privileges te verlenen die de bouw van het klooster mogelijk maakten, dat hij tot koninklijk heiligdom verklaarde. Later zou het overgaan in de handen van de Orde van San Jerónimo die vier eeuwen op deze plaats bleef, tot 1835. Met de confiscatie van Mendizábal werd het een seculiere parochie van het aartsbisdom Toledo, geleid door diocesane priesters. Van 1908 tot heden is het de Franciscaanse Ordedegene die voor de tempel zorgt.

Architectuur
De tempel bestaat uit drie beuken, een transept en apsis, een Latijns kruis en een veelhoekige apsis. Het wordt geflankeerd door acht torens, waarvan de Santa Ana- toren (14e-15e eeuw) opvalt, die aan de voorkant twee openingen heeft met spitse gotische bogen en een andere latei met een balkon en die is afgewerkt met een reeks kantelen die geven het een sterk karakter van een fort, en dat van de Portier, dat een machicoulis en drie spitsbogen aan de voorkant biedt en is afgewerkt met een schilddak met friezen van bakstenen lijstwerk.

De hoes, in Spaanse gotische stijl en mudejar-elementen, heeft in de loop der jaren verschillende wijzigingen ondergaan, maar de huidige grandeur is te danken aan Luis Menéndez Pidal. Deze bestaat uit twee lichamen: de dubbele ingang, die een replica toont van de originele bronzen deuren (14e eeuw) met twee bogen versierd met gotische elementen, en de twee grote ramen met spitsbogen en glas-in-loodramen op een met bogen versierde plint. Langs de gehele gevel loopt een fries met daarboven een elegante kam. Aan de zuidelijke muur van de omheining bevindt zich een groot gotisch-mudéjar-rozenvenster in een vierkant met het koninklijke wapen van Castilla y León.

Eenmaal binnen moet je letten op het hoofdaltaarstuk, getekend door Juan Gómez de Mora en uitgevoerd door Juan Bautista Montenegro, evenals het tabernakel, dat van cederhout met bronzen applicaties het bureau was van koning Felipe II, en de kleedkamer van de maagd, een achthoekige ruimte met twee lichamen: de kleedkamer zelf, met een open halfronde koepel met een lantaarn en bovenkoepel, en een benedenkamer genaamd de Kapel van de Zeven Altaren, uit de 17e eeuw. In dit werk van Francisco Rodríguez Romero vallen de doeken van Luca Giordano, de muurschilderingen van Francesco Leonardoni en de tempelschilderijen van Pedro José de Uceda op. Het beeld van de Maagd, gemaakt van zwartgeblakerd cederhout, staat op een eenvoudig terras en dient als troon voor het Kind.

Real Monasterio de Santa María de Guadalupe – Foto: Alain Michel

Een andere attractie is het Mudejar-klooster, een van de beste in zijn stijl, dat werd gebouwd tussen 1389 en 1405 en bestaat uit twee rechthoekige verdiepingen. Opvallend zijn de grote doeken die de wonderen van de Maagd tonen, het werk van Fray Juan de Santa María en de centrale tempel toegeschreven aan Fray Juan de Sevilla.

Onder de verschillende kapellen die dit heiligdom herbergt, is het vermeldenswaard die van Santa Ana (begin 15e eeuw), waarvan het gotische graf van de Velascos en een reliëf van de Annunciatie in albast opvallen in dezelfde stijl, die van Santa Catalina, met een vierkante plattegrond bedekt met een gewelfd gewelf met een rijke collectie van zeven barokke doeken, en die van San José, die ontworpen is om de talrijke relikwieën die het klooster bezat, te huisvesten, heeft een achthoekige plattegrond bedekt met een koepel verlicht door een lantaarn en een rijke versiering van barokke stijl en Sevilliaanse school.

De sacristie, gebouwd tussen 1638 en 1647, is een van de belangrijkste architecturale en artistieke juwelen van de tempel. Het hoofdschip, dat is opgevat als een kerk met vijf halfronde gewelven, heeft acht doeken van Francisco de Zurbarán die scènes weergeven uit het leven van verschillende Hiëronymietenmonniken die in Guadalupe woonden.

Basílica del Real Monasterio de Guadalupe – Foto: Paquitofotografia

Curiositeiten van het koninklijke klooster
De hoofdkerk van de tempel is in de loop van haar geschiedenis drie keer gebouwd. De eerste was de hermitage uit het einde van de 13e eeuw, de tweede in Mudejar-stijl, waarvan er nog een apsis is, naar schatting uit het begin van de 14e eeuw en de laatste werd voltooid rond 1403.

De Kerk van de Heilige Drievuldigheid, tegenwoordig bekend als de ‘nieuwe kerk’, werd gebouwd door een directe afstammeling van Columbus, de hertog van Veragua en admiraal van Indië. De werken werden voltooid in 1736 volgens de plannen van Manuel Lara y Churriguera.

Het beeld van Santa María de Guadalupe draagt ​​de titel van ‘Koningin van Spanje of van Hispanidad’ verleend door Alfonso XIII in 1928 en die van Beschermvrouwe van Extremadura sinds 1907.

Er zijn 13 pelgrimsroutes die leiden naar het koninklijk klooster van Guadalupe, het tweede belangrijkste bedevaartsoord van Spanje na de kathedraal van Santiago de Compostela.

Een van de meest illustere pelgrims was Miguel de Cervantes, die na zijn vrijlating uit gevangenschap in Algiers naderde om de Maagd zijn kettingen aan te bieden, aangezien de tempel een tijdlang een ruimte had gereserveerd voor de boeien van degenen die waren vrijgelaten.

Ook paus Johannes Paulus II bezocht dit heiligdom op 4 november 1982.

Christoffel Columbus was hier vier keer. Bij zijn laatste bezoek, in 1496, toen hij terugkeerde van zijn tweede reis, bracht hij twee indianen mee die werden gedoopt in de doopvont die tegenwoordig in de fontein op de Plaza de Santa María te vinden is.

In 1528 ging Hernán Cortes naar het klooster om de Maagd te bedanken omdat ze hem had gered van een schorpioenensteek die bijna een einde aan zijn leven maakte.

Het koninklijk klooster heeft verschillende musea, zoals dat van borduurwerk, gevestigd in de oude refter van het klooster, dat van verluchte boeken, dat een van de beste collecties van kopieën van dit type herbergt die in het scriptorium zijn gemaakt sinds meer dan 300 jaar, of die van schilderijen en sculpturen, waar onder andere de doeken van El Greco, Zurbarán, Goya en Juan de Flandes opvallen.

Deze tempel is een van de haltes op de Ruta de Isabel la Católica de Extremadura, een bergroute die begint bij de stad Cañamero en door enkele van de mooiste landschappen van de Sierra de las Villuercas loopt.

In het gotische klooster bevindt zich La Hospedería del Real Monasterio, een accommodatie die 47 kamers met badkamer biedt waarin genieten van authentieke rust gegarandeerd is.
Dit was niet alleen een religieus centrum van de eerste orde, maar het was ook een cultureel centrum met een belangrijke medische school, ziekenhuis, scriptorium en bibliotheek.

In het hoofdaltaarstuk zie je sculpturen van Jorge Manuel Theotocópuli, zoon van El Greco.

BRON: ABC – Hoofdfoto: (Real Monasterio de Santa María de Guadalupe) Alejandro Cascales.