UNESCO-werelderfgoed in Spanje (deel 2)

In totaal zijn er 1154 Werelderfgoedsites, verdeeld over 167 landen. Ze zijn onderverdeeld in drie categorieën: culturele, natuurlijke en gemengde locaties. Het zijn plaatsen, monumenten of sites die vanwege hun kenmerken als uitzonderlijk, universeel en uniek worden beschouwd. Spanje heeft momenteel 49 sites op deze UNESCO-lijst, waarvan 43 cultureel, 4 natuurlijk en 2 gemengd.

Vandaag deel 2. Gisteren publiceerden we deel 1 en morgen deel 3.

Ibiza, Biodiversiteit en cultuur (1999)
De kust van Ibiza is misschien beroemd bij reizigers, maar het staat ook op de werelderfgoedlijst van UNESCO in Spanje. Een soort zeegras dat bekend staat als Posidonia Oceanica komt alleen voor in dit deel van de Middellandse Zeekust. Het maakt deel uit van een divers zee- en kustsysteem. Naast een uniek marien ecosysteem, staat de kust van Ibiza ook bekend om zijn versterkte muren en Fenicische ruïnes die dateren uit de 16e eeuw.

La Lonja De La Seda De Valencia (1996)
Llotja de la Seda, gelegen in Valencia, is een gebouw in gotische stijl dat bekend staat als een populaire toeristische attractie. Het is een van de culturele bezienswaardigheden die op de UNESCO-lijst staan. Dit gebouw bestaat uit drie delen: de grote hal, de zijvleugel en de eerste twee verdiepingen. De grote zaal is een grote ruimte met weelderige versieringen en gedraaide zuilen. Het diende als een belangrijk financieel centrum waar kooplieden contracten gladstrijken. Ondertussen hebben de kamers op de eerste twee verdiepingen nog steeds de originele meubels uit de tijd dat het gebouw in de 15e eeuw werd gebouwd.

Las Medulas (1997)
Deze historische mijnsite behoort tot de stad Ponferrada in Spanje. Met name goud was een van de topproducten die hier werden gedolven en waar je de grootste open-pit goudmijn vindt. Het culturele landschap van Las Medulas stond op de werelderfgoedlijst vanwege zijn unieke Romeinse mijnbouwtechniek, een soort hydraulische mijnbouw. Het was daarom tijdens het Romeinse rijk dat grootschalige mijnbouw en productie van goud tot stand kwam.

Klooster en site van het Escurial, Madrid (1984)
Ook bekend als de koninklijke site van San Lorenzo de Escorial, is dit de historische residentie van de koning van Spanje. Het is gevestigd in Madrid, Spanje. Deze Spaanse koninklijke site heeft ook vele functies, waaronder een klooster, basiliek, bibliotheek, museum, ziekenhuis, pantheon en koninklijk paleis. Er zijn twee architecturale complexen die zich op de site bevinden, die beide bekend staan ​​om hun historische en culturele betekenis.

Monumenten van Oviedo en het Koninkrijk van Asturië (1985)
De religieuze architectuur op het Iberisch schiereiland, binnen het koninkrijk Asturië, hielp het christendom in leven te houden. De meeste monumenten en architectuur stammen uit de 9e eeuw. Enkele van de belangrijkste religieuze architectuur en monumenten zijn de kerken van Santa Maria del Naranco, Santa Cristina de Lena, San Miguel de Lillo en meer. De hedendaagse waterbouwkundige constructie in Oviedo genaamd La Foncalada is een van de meest onderscheidende constructies in de regio.

Mudejar-Architectuur van Aragon (1986)
Deze aanbieding is een verzameling architecturale structuren in Aragon, Spanje die de esthetische stijl weergeven die bekend staat als Mudejar. Van de 12e tot de 17e eeuw produceerde de Aragonese Mudejar meer dan 100 architecturale monumenten. Er zijn 10 sites opgenomen in deze lijst, die oorspronkelijk werd verklaard in 1986 en werd uitgebreid in 2001. Deze sites bevinden zich in Teruel, Calatayud, Cervera de la Cañada, Tobed en Zaragoza.

Oude stad van Salamanca (1988)
De stad Salamanca is een oude universiteitsstad. Tijdens de 3e eeuw voor Christus werd het veroverd door de Carthagers voordat het een Romeinse nederzetting werd. De universiteit van Salamanca is een van de oudste van Europa. Er zijn ook verschillende historische centra met monumenten die romaanse, gotische, renaissance- en barokstijlen uitbeelden.

Oude stad van Ávila met zijn Kerken Buiten De Muren (1985)
Het oude centrum van Avila werd in de 11e eeuw gesticht om het te beschermen tegen de Moren. Avila staat ook bekend als de geboorteplaats van St. Teresa en de begraafplaats van de grootinquisiteur Torquemada. Daarom zul je tot op de dag van vandaag het grootste deel van de middeleeuwse soberheid in de stad zien behouden. Er zijn ook vestingwerken en gotische kathedraal bewaard in de stad.

Oude binnenstad van Cáceres (1986)
Deze stad was de plaats van verschillende veldslagen tussen de christenen en de Moren. Deze door oorlog verscheurde geschiedenis is zichtbaar in de architectonische kenmerken van de stad. De architecturale structuren in Caceres, geciteerd als werelderfgoed, bieden een verscheidenheid aan stijlen, zoals Romeinse, islamitische, Italiaanse renaissance en noordelijke gotiek. Er zijn meer dan 30 torens in Caceres gebouwd tijdens de moslimperiode, maar de meest bekende is de Torre del Bujaco.

Oude binnenstad van Segovia en zijn Aquaduct (1985)
Het Romeinse aquaduct van Segovia werd gebouwd in het jaar 50. Dit aquaduct is goed bewaard gebleven en staat vooral bekend om zijn indrukwekkende constructie. Het is gebouwd met twee rijen bogen en is slechts een van de vele monumenten in de historische stad Segovia. Het Alcazar is een ander belangrijk monument, samen met een 16e-eeuwse kathedraal.

Palau De La Música Catalana en Hospital De Sant Pau, Barcelona (1997)
De Catalaanse architect Lluis Domenech i Montaner heeft twee van de mooiste architecturale structuren in Barcelona geproduceerd: Palau de la Musica Catalana en Hospital de Sant Pau. Palau de la Musica Catalana is een structuur met een stalen frame dat ook overdag het werk is van veel ontwerpers. Aan de andere kant heeft Hospital de Sant Pau een even gedurfd ontwerp terwijl het voor de zieken zorgt.

Palmeral van Elche (2000)
Deze vermelding in de UNESCO-werelderfgoedlocaties in Spanje staat bekend om zijn enorme landschap van dadelpalmen. Dit landschap heeft met name formeel aangelegde dadelpalmen en een irrigatiesysteem. Toen het werd gesticht, werd de stad Elche geregeerd door moslims en ze gebruikten Arabische landbouwpraktijken voor het dorre landschap. Dit was de eerste keer dat Arabische landbouwtechnieken werden gebruikt in Europa.

Poblet-Klooster (1991)
Dit cisterciënzerklooster werd gesticht in 1151. Het heeft een Catalaans-gotische bouwstijl met de hulp van architect Arnau Bargues. Het klooster ligt aan de voet van het Prades-gebergte. Het maakt deel uit van de cisterciënzerdriehoek, die bestaat uit drie zusterkloosters. Deze kloosters werden erkend in de lijst van werelderfgoedlocaties vanwege hun vermogen om de macht in de provincie Catalonië te consolideren.

Prehistorische Rotskunstlocaties in de Côa-Vallei en Siega Verde (1998)
Er zijn twee prehistorische kunstlocaties erkend als werelderfgoed in Spanje: Coa Valley en Siega Verde. Deze prehistorische rotskunst wordt beschouwd als bewijs van menselijke bewoning langs de rivieroevers tijdens het paleolithische tijdperk. De rotskunst verbeelden dierenfiguren en andere thema’s die verband houden met het tijdperk.

Pyreneeën – Mont Perdu (1997) (hoofdfoto)
Dit berglandschap wordt gedeeld door twee landen: Spanje en Frankrijk. De bergketen is gecentreerd op de berg Perdu. De Spaanse kant van de Pyreneeën heeft twee van de grootste en diepste canyons in het bereik. Het pastorale landschap is ook verbonden met de agrarische geschiedenis van de regio. De bergwegen, boerderijen, velden en hooggelegen weiden maken allemaal deel uit van de erkenning voor UNESCO-werelderfgoed in Spanje.

Renaissance Monumentale Ensembles van Úbeda en Baeza (2003)
De twee kleine steden Ubeda en Baeza werden gesticht door de Moren in de 9e eeuw en kwamen later onder het bewind van de Reconquista in de 13e eeuw. Met de opkomende Renaissance onderging het in de 16e eeuw een renovatie die nieuwe humanistische ideeën uit Italië in Spanje introduceerde.

Rotskunst van het Middellandse Zeegebied op het Iberisch Schiereiland (1998)
Deze rotskunstsite staat al sinds de prehistorie op de lijst van UNESCO-werelderfgoedlocaties in Spanje in 1998. Er is een uitzonderlijk grote groep van deze rotskunstplaatsen langs het Iberisch schiereiland. De menselijke ontwikkeling en manier van leven tijdens de prehistorie werden levendig nagebootst in deze grafische voorstellingen. Niet alleen het onderwerp is uniek voor de regio, maar ook de stijl waarin ze zijn geschilderd en uitgehouwen.

Morgen deel 3. Gisteren publiceerden wij deel 1.

BRON: Everything-Everywhere – Hoofdfoto: (Mont Perdu) Benoît.