Vejer de la Frontera, een van de mooiste steden van Spanje

Vejer de la Frontera is een stad in Cádiz die een speciale en andere charme heeft, er is geen ander zoals het, zijn witte huizen, steegjes, middeleeuwse muren, bogen, panoramische uitzichten en windmolens. Dit alles maakt Vejer een ideale plek om te bezoeken, rustig in de winter en bruisend in de zomer. Een wit stadje dat schittert met een eigen ster, bovenop een berg van 200 meter hoog. Het is alsof je op een plek aankomt en ineens 500 jaar teruggaat, om jezelf onder te dompelen in een Arabische sfeer, vol steegjes, witgekalkte huizen, verborgen hoekjes, bloemen en spectaculaire uitzichten.

Het is een van de steden in Cádiz die ik het leukst vind. Het heeft momenteel ongeveer 12.000 inwoners en werd in 1976 uitgeroepen tot historisch-artistieke site. Het ligt aan de oevers van de rivier de Barbate en op 9 km van de kust en het strand van Palmar, en wordt beschouwd als een van de mooiste steden van Spanje.

Geschiedenis van Vejer
Sinds het jaar 711 was het in handen van de Arabieren, na de slag om Guadalete, wat doet denken aan de muren, straten en het kasteel. Het werd heroverd door Fernando III “el Santo” in 1264, wat leidde tot de verdrijving van de Moren. In het jaar 1307 kwam het toe aan de heerschappij van Guzmán el Bueno en later aan de hertogen van Medina Sidonia. Heel dichtbij, bij Kaap Trafalgar, vond in 1805 de beroemde zeeslag plaats tussen de Frans-Spaanse en Engelse legers, waar onze zeemacht verloren ging met de overwinning van admiraal Nelson. Momenteel leeft de bevolking van landbouw, veeteelt en vooral toerisme.

Wat te zien in Vejer de la Frontera
Je kunt een rondleiding maken vanaf de parkeerplaats Los Remedios, die omhoog gaat naar het gebied genaamd Corredera, met een spectaculair uitzicht over het omliggende landschap en de rivier de Guadalete die aan zijn voeten stroomt. Vanaf hier gaan we verder tot het einde van de straat, langs de Torre de la Corredera, muren en boog van Sancho IV, we kunnen het monument zien voor Juan Relinque, die een verdediger was van de zogenaamde “Hazas de la Suerte”, landen die de koning noemde, verlieten de buren in 1288 voor de herbevolking van het gebied na de verdrijving van de Arabieren. Deze heer leidde in de 16e eeuw een confrontatie met de hertogen van Medina Sidonia toen ze probeerden het land van de buren af ​​te pakken.

Aan het einde van de Corredera komen we aan bij de kerk van La Merced, op de Plaza del Padre Caro. Het is een oud Mercedaars klooster gesticht door de hertogen van Medina Sidonia in de 17e eeuw. Op de gevel bevindt zich een in steen gehouwen plaquette met de afbeelding van La Cobijada, een vrouw uit die tijd gekleed in haar typische Vejeriaanse kostuum. En vanaf hier gaan we verder richting de Plaza de España, die wordt bereikt na het passeren van de Mayorazgo-toren.

Plaza de España
Het is een bijzondere plek, waar de mensen van Vejerie samenkomen, een enclave die in de 16e en 17e eeuw door de Hidalgos werd gebruikt voor het stierenvechten. In het jaar 1955 werd in het midden een indrukwekkende fontein met Sevilliaanse tegels gebouwd, met prachtige kikkers die water uit hun mond spuiten, ook wel de Fontein van de kleine visjes genoemd. Het is een heel mooi en romantisch plein, omgeven door slanke palmbomen en bougainvillea, waar witgekalkte huizen, het stadhuis, hotels, bars en restaurants zijn. Een plek om uit te rusten op een terras en een paar drankjes te drinken, de tijd te laten verstrijken. Het is de plek waar de festiviteiten van de Virgen de la Oliva worden gevierd.

Mirador de la Plaza de España
Aan de ene kant van het plein is er een steile helling die de boog van de villa kruist, naast het stadhuis, van daaruit heb je toegang tot het uitkijkpunt dat boven het plein ligt, met een spectaculair uitzicht op de fontein, palmbomen, bougainvillea en terrassen. Het is de moeite waard om dichterbij te komen en je te laten meeslepen door de charme van de prachtige uitzichten.

Iglesia del Divino Salvador
Nadat we de eerder genoemde boog van de Villa zijn gepasseerd, gaan we verder tot het einde langs de José Castrillón-straat tot we de kerk bereiken. Onderweg komen we langs unieke plekjes, oude, witgekalkte huizen, met bloemen, esparto luiken, met typische cadeauwinkels, en smalle steegjes met veel charme. Het is een laatgotische constructie uit de 16e eeuw, met een gotisch-mudejar middenbeuk.

De middengevel heeft een lateideur onder een boog waarin zich een groot roosvenster bevindt. Het heeft een vierkante klokkentoren met daarop een kapiteel in barokstijl bedekt met tegels. Achter de kerk is de Segurboog gebouwd door de katholieke vorsten die de stadsmuren oversteekt en daarnaast een deel van de kerk met zijn waterput en enkele prachtige palmbomen.

Slenteren door de Joodse wijk
Vanaf het kerkplein gaan we verder langs de Ramón y Cajal-straat tot we het klooster van de conceptionistische nonnen bereiken, dat in 1552 door D. Juan Amaya werd gesticht voor de begrafenis van zijn vrouw en zijn vrouw, met de nadruk op de deuropening in renaissancestijl. Momenteel is het gebouw het gemeentelijk museum van gebruiken en tradities van Vejer, dat een voorbeeld bevat van de tradities van de bewoners en hun levensstijl, landbouwmateriaal, gereedschappen, gebruiksvoorwerpen, ambachten, enz. De toegang tot het museum kost één euro, van maandag tot en met zaterdag van 10.00 tot 14.00 uur en van 18.00 tot 22.00 uur.

Arco de las Monjas
Direct naast het klooster vinden we de beroemde boog van de Nonnen, met uitzicht op de stad op de achtergrond. Het zijn een reeks bogen die fungeren als steunbeer voor het klooster dat werd gebouwd als gevolg van de aardbeving in Lissabon in de 18e eeuw. Een heel typische speciale plek waar iedereen die aankomt een souvenirfoto maakt.

Castillo de Vejer
Het is gelegen op een van de hoogste plekken in de stad en werd gebouwd tussen de 10e en 11e eeuw tijdens het bewind van Abderraman I. Het is toegankelijk via een centrale boog om de binnenplaats te bereiken die dienst doet als stortbak om water op te slaan, en heeft nog een binnenplaats, het paradeterrein waar kantelen en wachttorens te zien zijn. Het werd in 1931 uitgeroepen tot Nationaal Monument en is momenteel gesloten wegens werkzaamheden.

Muren en bogen
In het gebied van de Joodse wijk en de bogen van Las Monjas, zie je een reeks stenen muren van bijna twee meter dik, met hun kantelen, met een duidelijk defensief karakter, die verschillende bogen of toegangsdeuren hebben. Momenteel zijn er vier bewaard gebleven, de Segur-boog die in de 15e eeuw werd gebouwd als toegangspoort in de ommuurde omheining door hertog D. Enrique de Guzmán, die die naam heeft vanwege een roze marmeren reliëf aan de binnenkant dat een bijl of veiligheid voorstelt.

De boog van de gesloten deur (10e-12e eeuw) die eeuwenlang gesloten bleef om toegang door Barbarijse piraten te voorkomen; De Arco de la Villa die toegang geeft tot de Plaza de España en de hoofdingang was, en de Arco de Sancho IV, de oudste uit de 14e eeuw die afdaalt naar de Corredera-straat, naast het monument voor Juan Relinque.

Uitzichtpunt en monument La Cobijada
In de Juan Bueno-straat, voor de Boog van de Gesloten Deur, worden we verrast met enkele van de beste uitzichtpunten in de stad, spectaculaire uitzichten over het landschap en de witgekalkte huizen, die ons onder de indruk zullen laten.

In een hoek van het uitkijkpunt staat een merkwaardig monument, een beeld van de “Cobijada”, een in het zwart geklede vrouw met een pak van top tot teen. Van het gezicht zullen we alleen zien dat er één oog verschijnt, omdat het bedekt is met een mantel. Velen geloven dat het gebaseerd is op de islamitische boerka, maar het is aangetoond dat het een vergissing is, omdat de oorsprong van deze jurk christelijk is, die in de 17e en 18e eeuw werd gebruikt in andere koninkrijken op het schiereiland, zoals Castilië, en volgde de mantelmodel en saya. Het hoofddeksel wordt in de taille gestrikt en kan achter de rug worden gegooid, waardoor een witte voering en het hoofd van de dame zichtbaar worden. In de jaren ’70 werd het de typische klederdracht van de stad en tegenwoordig is het een toeristische attractie. Dit plein en uitkijkpunt is een plek die vooral geliefd is bij de Vejeriegos, waar toeristen de schoonheid komen vereeuwigen.

Molinos de Viento
Een andere curiositeit van deze prachtige stad is dat er verschillende windmolens zijn, wat niet verwonderlijk is aangezien de stad hoog ligt en in dit gebied is het normaal dat er wind staat, zowel uit het westen als uit het oosten, vanwege de nabijheid van de Straat van Gibraltar.

Er zijn verschillende molens, die we kunnen zien door vanuit het Parque de los Remedios-gebied via de Avenida de Andalucía te komen en rechtsaf te slaan Calle Ereta. De eerste die we tegenkomen is de Santa Inés-molen, die is gemaakt van cirkelvormig hardstenen metselwerk, met een kegelvormig dak bedekt met zinkplaat. Het is de eerste die in de stad werd gebouwd in opdracht van de hertog van Medina Sidonia in de 18e eeuw en is momenteel eigendom van de gemeente. Andere molens zijn de Marqués-molen, gebouwd in het midden van de 19e eeuw.die tot de jaren zeventig in gebruik is geweest en in particulier bezit was, net als de andere nabijgelegen molen, Morillo’s. Beide gebouwd in metselwerk, volgens de traditie van de Carthaagse molen, robuuster en beter bestand tegen de wind dan die van La Mancha.

Maar er zijn nog andere molens, de best bewaarde die zich in de omheining van de drie Avemarías bevinden, momenteel het stadspark van de Hazas de la Suerte, die van San José, San Francisco en San Antonio, gerestaureerd door de gemeenteraad, waar een windinterpretatiecentrum is, dat toegankelijk is vanaf de andere kant van de stad, zodra u de Barca de Vejer bent gepasseerd, via de CA-2023 en CA-5203. Alle molens hebben twee verdiepingen, de onderste waar het meel wordt opgeslagen en de bovenste, die toegankelijk is via een wenteltrap, waar het wordt vermalen met twee stenen. Afhankelijk van de windrichting kan het bovenste conische deel worden gedraaid om de wieken beter te kunnen oriënteren en te laten bewegen.

Andere plaatsen om te zien in de buurt van Vejer
Heel dicht bij Vejer, op ongeveer 15 km aan de A-2223, ligt Playa del Palmar, een praktisch ongerept strand waar je kunt genieten van de natuur en dat toegankelijk is via de weg die langs de kust loopt die Conil verbindt met dit gebied, Zahora, Caños de Meca en Barbate. Dit strand van Vejer heeft geen hotels of urbanisaties, maar is erg rustig om een ​​paar dagen ontspannen door te brengen.

Ook hier in de buurt is het vuurtorenstrand van Trafalgar, ongeveer 3 km lang, dat wordt beschouwd als een van de beste in Cádiz. Het is een prachtig strand maar tegelijkertijd gevaarlijk, waarmee je voorzichtig moet zijn, aangezien er veel muistromingen zijn.

Maar bovenal is het de moeite waard om de ongeveer 34 meter hoge Trafalgar-vuurtoren te bezoeken, die in de gemeente Barbate staat en gebouwd is in 1860. Het is een ideale plek om te wandelen, aangezien de toegangsweg is afgesloten voor autoverkeer. Vanaf daar zijn er spectaculaire uitzichten over de omgeving, de stranden en de oceaan.

Om de vele dingen te weten die in de stad kunnen worden gedaan, is hier de link naar turismovejer.es waar je een breed scala aan maandelijkse activiteiten kunt vinden die plaatsvinden, zoals bezoeken, musea, wandelen, paragliden, surfen, markten , bezoeken aan wijnmakerijen, boerderijen en een lange enz.

Hoe kom je bij Vejer de la Frontera
Het ligt op een afstand van 59 km van Cádiz, aan de snelweg A-48, die door San Fernando, Chiclana en Conil loopt; en 207 km van de hoofdstad van Málaga via de A-7 en nationale 340. Het heeft een aantal toegangen, de eerste vanuit Cádiz, bij de rotonde waar de weg naar Palmar loopt, en ook via de Barca de Vejer, richting Barbate. In beide gevallen moet je een aantal steile hellingen beklimmen langs een bochtige weg tot je de stad bereikt.

Parkeerplaatsen
Als we de eerste toegang omhoog gaan, is er zodra we de stad binnenrijden een parkeerplaats aan de linkerkant, naast het Parque de los Remedios en het VVV-kantoor, vrij groot en gratis, van waaruit je toegang hebt tot het gebied genaamd la Slider en centrum. In dit deel van de Corredera kun je je auto ook op de openbare weg parkeren, hoewel het moeilijker is om een ​​plaats te vinden.

BRON: Miguel Palau, Frikiporviajar – Hoofdfoto: (Vejer de la Frontera) Pep.1984.