Vergeet de feestjes: Vier wandelroutes om de rustige kant van Ibiza te ontdekken

Op Ibiza ruikt het landschap naar zout en de glooiende hellingen nodigen uit tot ontspannende wandelingen tussen de vijgen- en amandelbomen, de beekjes en valleien. Dit is waar de filosoof Walter Benjamin in de jaren dertig ging wandelen en meldde dat Ibiza “het meest maagdelijke van de bewoonbare landen die ik heb gezien” was. Een eeuw later heeft dit lid van de Spaanse Balearen nog steeds onaangetaste hoeken waar wandelpaden door dichte dennenbossen slingeren met uitzicht op de Middellandse Zee en soms stoppen bij verborgen baaien waar een duik buiten het seizoen lonkt.

Es Caló de s’Illa
Een ruig pad lijkt niet de meest waarschijnlijke manier om de verborgen charmes van Ibiza te ontdekken. Het oude bospad met kuilen dat een paar meter van het strand van Benirrás loopt, brengt de wandelaar naar een griezelig stille plek. De bries waait door de toppen van de dennen en imiteert het geluid van de zee beneden, waarvan je een glimp kunt opvangen na een klim van 20 minuten door een bos dat is hersteld na een brand in 2010. Vanaf hier kun je ook het einde zien van het pad dat je naar de oostelijke punt van het eiland en Es Caló de s’Illa brengt, een van de kleinste en meest afgelegen baaien. Het pad versmalt en zigzagt naar deze bestemming door zandgrond en een strook oleanders en wilde wortelen. Een van de meest eenzame stranden van heel Ibiza, het is de wandeling van slechts 3,5 kilometer waard.

Sa Talaia
Op 475 meter boven zeeniveau is Sa Talaia het hoogste punt van Ibiza. Hierboven krijg je de meeste juweeltjes van het eiland te zien. Hagedissen rennen langs de oude muren en tussen de geurende tijm. Er zijn vijgenbomen van verrassende vormen en maten en eeuwenoude olijfbomen. Er zijn ook kleine moestuinen en een dennenbos met uitzicht op het verre eilandje Es Vedrà. De wandeling begint vanaf een geplaveide steeg in het westelijke deel van Sant Josep de Sa Talaia, heel dicht bij de kerk die het dorp zijn naam geeft. De klim is gestaag maar zacht, over paden en bospaden die je naar het zuiden van de top brengen. Je kunt dan de officiële route volgen of een meer directe optie naar de top nemen. De afdaling is makkelijker en voert je langs de kapel van Ses Roques Altes, gebouwd in de jaren 70 ter ere van de 104 dodelijke slachtoffers van een vliegtuigcrash.

Faro de Moscarter
Deze vuurtoren rijst 52 meter boven de grond uit en flitst niet alleen om de vijf seconden, hij verblindt bezoekers ook met zijn zwart-witte spiraalvormige banden. De hoogste vuurtoren van de Balearen, het staat op kliffen naast een bos van gedraaide jeneverbessen. De wandeling er naar toe is eenvoudig. Het begint in de baai van Portinatx en voert je langs rotsachtig terrein aan zee, met af en toe een duizelingwekkend uitzicht op de zee beneden. Het is slechts 1,5 kilometer naar de vuurtoren, daarna gaat het pad oostwaarts naar Punta des Gat en vervolgens zuidwaarts naar de unieke D’en Serra-baai. Daar splitst het pad zich, met een pad dat je terugbrengt naar Portinatx (in totaal zes kilometer) en een ander pad dat je naar het strand brengt, waar een ander pad zich bij het pad voegt om wandelaars mee te nemen op een schilderachtige rondroute, in totaal 12 kilometer.

Es Portitxol (hoofdfoto)
Bij de baai van Portinatx zijn er kleine boten die je naar de ongebruikelijke baai van Es Portitxol brengen, waar het water kristalhelder is. Maar aan het einde van een wandeling zul je het nog meer waarderen. “Dit is de landelijke Ibiza-ervaring – van de geharde lokale bevolking die half boeren en half vissers zijn”, zegt Miguel Ángel Álvarez in zijn gids Alle stranden van Ibiza.”Het is het worstelende en vasthoudende Ibiza, dat ondanks de aanvallen van piraten en het uitdagende landschap wist te overleven.” Om de baai te vinden, moet je naar Sant Miquel de Balansat gaan, richting Sant Mateu gaan en de borden volgen naar de woonwijk Isla Blanca, waar de weg eindigt op een grote parkeerplaats. Vanaf daar is het pad bewegwijzerd en slingert het aanvankelijk door dichte begroeiing van bramen en wilde bramen, met een prachtig uitzicht op de zee en langs oude kalkovens en terrasvormige velden met vijgenbomen. Na twee kilometer kun je waarderen hoe de kleine turquoise lagune van de baai uitkomt op de zee.

BRON: Elpais – Hoofdfoto: (Es Portitxol) Vicent Sapinya.