De geheimen van het postkantoor van Valencia

Alleen de Calle de las Barcas is overgebleven als getuige van de oude visserswijk, een plek waar een van de mooiste en meest spectaculaire gebouwen van Valencia staat, het Palacio de Comunicaciones. Want dat is zijn echte naam, al kent niemand hem nog zo. Een paar maanden geleden nam de Generalitat het eigendom van het postkantoor over. Voor nu is het onbekend wat het nut ervan zal zijn. De residentie van de kunstenaar, het Architectuurmuseum, zijn enkele van de opties die worden voorgesteld voor dit gebouw dat volgend jaar een eeuw van zijn inhuldiging viert.

Het zogenaamde postkantoorgebouw werd gebouwd door de Zaragoza-architect Miguel Ángel Navarro Pérez tussen 1913 en 1922 (31 december) en ingehuldigd in 1923.

Het is imposant en eclectisch en staat symbool voor de vooruitgang die werd betekend door post- en telegrafische communicatie in de eerste decennia van de 20e eeuw. Deze constructie met een onregelmatige plattegrond verwelkomt ons, tussen de dubbele Ionische zuilen die het lichaam van het gebouw omlijsten, door een halfronde boog met allegorische figuren bovenaan.

Zijn missie om communicatie naar de hele wereld te brengen, wordt weerspiegeld in het timpaan, met zijn vijf figuren die de vijf klassieke continenten Europa, Azië, Afrika, Amerika en Oceanië vertegenwoordigen, evenals in de trio’s van engelen die brieven brengen vergezeld van telegrafische symbolen, samen met een schip en een treinlocomotief.

Zijn silhouet, jarenlang gefotografeerd, straalt elegantie uit in zijn twee grote verzinkte koepels; versierd met guirlandes en polychroom gouden banden die rusten op twee torens.

Als nieuwsgierigheid is het vermeldenswaard de metalen structuur in de vorm van een toren die uitsteekt vanaf het dak van het gebouw dat destijds de telecommunicatietoren was. Dit deel werd in de loop van de tijd verwijderd en het was tussen 2002 en 2004 toen het beeld van het gebouw zoals het was werd hersteld dankzij deze exacte replica zoals het was ontworpen op het moment van de constructie, met zijn 30 meter hoge hoogte en zijn wenteltrap er doorheen gaan waardoor de klim naar een uitkijkpunt mogelijk is.
Op een van de gevels vinden we een van de meest geliefde symbolen van de Valencianen, de twee leeuwenkoppen met open kaken die bedoeld zijn om post van de straat te verzamelen.

Naar binnen gaan is als een reis terug in de tijd. Bij het oversteken van de drievoudige ingang, lopend onder het stenen schild van de stad Valencia, kunnen we de sensatie en emotie voelen van iedereen die daar binnenkwam om te communiceren met andere delen van de geografie.

De uiterlijke elegantie wordt binnen geëvenaard, zoals te zien is in de inkomhal en de grote centrale ruimte van het gebouw. De lobby was de kamer waar vroeger de brievenbussen stonden voor het ophalen van de post. Als we omhoog kijken, kunnen we het houten cassetteplafond van achthoeken bewonderen. Deze kamer valt op door de twee lampen met naakte vrouwenfiguren met hun drie lichtlantaarns.

Draaideuren heten je welkom in de indrukwekkende ovale grote kamer, de achttien Ionische marmeren zuilen eromheen die de twee verdiepingen hoog ondersteunen. Het licht in de kamer wordt verkregen door een groot ijzeren dakraam en glas-in-loodramen gemaakt door de gebroeders Maumegean, die de schilden van de 48 provincies van Spanje bevatten, vergezeld van stralen en letters, en, in het midden in messing, het schild van de stad Valencia symboliseert het bedrijf Correos y Telégrafos.

In het midden van dit dakraam staat een groot wapen van de stad waaruit stralen uitsteken. Het heeft ook 370 glazen panelen met de schilden van de 48 Spaanse provincies, vergezeld van bliksemschichten en letters, typische emblemen van postkantoren en telegrafie.

De nabije toekomst zal ons leren wat zijn nieuwe leven zal zijn. Wat duidelijk is, is dat de zin: Postkantoor en Telegrafie vergezeld van de bouwdatum 1922, samen met zijn kleine klok, ons zal blijven herinneren aan de geschiedenis van wat altijd zal worden herinnerd als het postkantoorgebouw.

BRON: Officialpress – Hoofdfoto: (Edificio de Correos Valencia) Melchor Hoyos.