De mooiste dorpen in Matarraña (Spaans Toscane)

Ze zeggen dat de naam “Spaans Toscaans” is bedacht door Mari Cruz Soriano, een populaire journalist en pianist, echtgenote van de rechter, voormalig minister en voormalig burgemeester van Zaragoza, Juan Manuel Belloch. Maar merkwaardig genoeg wekt de populariteit die uiteindelijk de bijnaam heeft gekregen die de 18 steden in de regio Matarraña omvat, in Bajo Aragón (Teruel), enige argwaan bij zijn buren. Het erfgoed, het klimaat, de olijfbomen, de wijngaarden en de ongelooflijke natuurlijke landschappen die hebben geleid tot de vergelijking met de beroemde Italiaanse regio, zijn echter een uitstekende attractie voor elk moment van het jaar.

Valderrobres (hoofdfoto)
De regionale hoofdstad Matarraña valt op door zijn grote architecturale erfgoed. De Plaza de España, bewaakt door de Fonda de la Plaza en het stadhuis (16e eeuw) is het zenuwcentrum van een stedelijke kern die is verdeeld tussen de oude stad, ten noorden van de rivier de Matarraña, en de buitenwijk van de brug, waar de meeste de mensen wonen van de buren. Het proces van het ommuren van de stad en het versterken van de oude stad begon in de 12e eeuw, toen ook de stenen brug (14e eeuw) werd gebouwd die de rivier oversteekt en plaats maakt voor een stad die zijn historische essentie behoudt, met zijn straten en geplaveide trappen of het kasteel van Valderrobres en de kerk Santa María La Mayor, verbonden door het werk en de gratie van de voormalige eigenaar, de aartsbisschop van Zaragoza, en verantwoordelijk voor het voorzitterschap van het bovenste gedeelte van de stad, toont zijn dominantie over de hele vallei.

Calaceite
Gelegen op een paar kilometer van de grens met Catalonië, gaat de oorsprong terug tot de prehistorie, zoals is bepaald door de vele archeologische vindplaatsen, die ook verantwoordelijk zijn voor het onthullen van het Iberische verleden (Iberische stad San Antonio). In de 12e eeuw veroverde Alfonso II de Kuise uiteindelijk de stad voor de christenen, hoewel het de Orde van Calatrava was die er het meest aan deelnam. De meest emblematische gebouwen werden gebouwd tijdens de barokperiode, zoals de Capilla del Pilar y San Antonio (18e eeuw) of de parochiekerk van La Asunción (17e eeuw). De gemeenteraad onderhoudt een vismarkt en een gevangenis die deel uitmaakt van de Route van de gevangenissen van Mezquín-Matarraña. Het houten kruisbeeld van de Heilige Christus en de Heilige Doorn wordt ook bewaard, dat werd gebruikt om te vragen of het zou regenen in periodes van schaarste.

Beceite
Aan de voet van de havens van Beceite, de meest prominente bergketen in het noordoosten van Teruel, ligt een stad met een geraamte van Romeinse oorsprong en een middeleeuwse lay-out van bijzondere schoonheid, waarin de Hermitage van Santa Ana of het verleden van de Tempeliers opvallen (palpabel zijn brug over de Matarraña-rivier, uit de 16e eeuw). Maar als het ergens opvalt, dan is het wel vanwege de schoonheid van het bergachtige landschap (dat enkele van de meest gevarieerde en best bewaarde ecosystemen van Europa herbergt) en de relatie met water, nog steeds binnen het stedelijk gebied (met verschillende sloten en takken die de straten doorkruisen) als buiten de muren, met zijn rivieren, ravijnen, watervallen en poelen zoals La Pesquera, het resultaat van de erosie van de Ulldemó-rivier. Het had ook een lange papierfabricagetraditie, waar halverwege de vorige eeuw een einde aan kwam.

La Fresneda
“Het lijkt uit een verhaal” is de meest herhaalde zin van degenen die dit kleine stadje voor het eerst bezoeken, gelegen op de helling van een kleine rotsachtige heuvel. Vanaf de weg is de plastische schoonheid van het stedelijke complex verbluffend, met de meest relevante gebouwen in het bovenste gedeelte. Een van de meest opvallende enclaves is de Plaza Mayor, een van de mooiste architecturale ensembles in de hele regio, met een 16e-eeuws gotisch-renaissancistisch stadhuis. Het Hotel-Restaurant El Convent 1613 is een andere verplichte stop voor liefhebbers van de keuken, door Karlos Arguiñano beschouwd als een van de beste plekken om te eten in heel Spanje. Ook zij betreden de gevangenisroute, met twee bijdragen: de gevangenis voor de rijken en de gevangenis voor de armen.

Cretas
Dat de toenmalige minister van Volksgezondheid, Salvador Illa, Cretas uitkoos om zijn zomervakantie in 2020 door te brengen, gaf deze stad van slechts 600 inwoners nationale bekendheid. De oude stad en de uitstekende productie van wijn en olie trokken de PSOE-politicus aan, die verleid werd door zijn grote artistieke erfgoed, met zijn Kerk van de Assumptie als een grote referentie, zonder de Casa Turull, de kapel van San Antonio de Padua of het portaal van San Roque. De gastronomie, gespecialiseerd in gebak (gebak, schillen, amandelen) en de geweldige activiteiten op het gebied van paarden en fietsen trekt ook veel toeristen.

Peñarroya de Tastavins
Omgeven door een groot aantal ravijnen, dennenbossen en bergtoppen, biedt het een gevarieerd aantal excursies die door de rotsen van Masmut gaan, waarvan wordt aangenomen dat de naam van Arabische oorsprong is en die ook klimmen mogelijk maakt. Het heiligdom van de Virgen de la Fuente, op twee kilometer van het stadscentrum, is een van de grote juwelen: het is een erfgoed en een natuurlijk complex met twee hermitages, een gastenverblijf en een fontein met 15 pijpen. De kerk van Santa María la Mayor, gebouwd in de 18e eeuw in een barok-classicistische stijl, is uitgeroepen tot een bezit van cultureel belang en op het hoofdkantoor in Dinópolis bevindt zich het eerste exemplaar van Tastavinsaurus, een titanosauriforme sauropod-dinosaurus die 120 miljoen jaar geleden leefde (in het midden van het Krijt) en waarvan het eerste exemplaar in de plaats werd gevonden.

BRON: Luigi Benedicto Borges – Elmundo – Hoofdfoto: (Valderrobres) José Balsas García.