Bewezen: wonen in de buurt van de zee verlengt het leven
Nu augustus voorbij is, nemen toeristen voor een jaar afscheid van de kust en keren ze terug naar steden in het binnenland, waar ze zich uitgerust en beter voelen. Het gaat niet alleen om de vakantie: wonen aan het strand kan op de lange termijn tastbare gezondheidsvoordelen opleveren, zo blijkt uit een recent onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Environmental Research.
Onderzoekers van de Ohio State University hebben een analyse uitgevoerd van meer dan 66.000 Amerikaanse volkstellingsgebieden om de impact van zeewater op de gezondheid te onderzoeken. De resultaten tonen aan dat mensen die dicht bij de kust wonen een hogere levensverwachting hebben dan mensen die in het binnenland wonen. Volgens de studie is ” de nabijheid van kustwateren (binnen 50 km) positief geassocieerd met de levensverwachting “, terwijl “de nabijheid van binnenwateren (≥ 20 km²) negatief geassocieerd is”. Mensen die dicht bij de kust wonen, hadden een gemiddelde levensverwachting die één jaar of meer boven het landelijk gemiddelde van 79 jaar lag. Dit verschil blijft bestaan, zelfs na correctie voor sociaaleconomische en omgevingsvariabelen.
De respons werd niet gerepliceerd bij andere wateren: mensen die in stedelijke gebieden in de buurt van rivieren of meren van minstens 10 vierkante kilometer woonden, hadden een levensverwachting van 78 jaar, één jaar lager dan het Amerikaanse gemiddelde. De auteurs suggereren dat de aanwezigheid van binnenwateren in stedelijke gebieden gepaard kan gaan met meer vervuiling, overstromingsrisico’s of sociale ongelijkheid, terwijl het in landelijke gebieden voordelen kan opleveren voor het milieu en de recreatie.
De analyse identificeerde verschillende factoren die dit verschil verklaren. Kustgebieden hebben gematigdere temperaturen, minder dagen met extreme hitte, betere luchtkwaliteit en meer toegang tot recreatieve activiteiten. Bovendien hebben kustbewoners doorgaans een hoger inkomen, wat geassocieerd wordt met een hogere levensverwachting, en minder blootstelling aan vervuilende stoffen zoals rook van bosbranden of fijnstof. Zo was het gemiddelde aantal dagen met extreme hitte in gebieden nabij binnenwateren 21 dagen per jaar, vergeleken met slechts 2,2 dagen in kustgebieden. De jaarlijkse concentratie van fijnstofvervuilende stoffen was ook lager aan de kust (0,52 μg/m³) dan landinwaarts (0,78 μg/m³).
“De meest invloedrijke factor is het aantal dagen met extreme hitte, wat suggereert dat blootstelling aan hoge temperaturen de sleutel is tot de verschillen in levensverwachting tussen kust- en binnenwateren”, aldus het artikel. Gebieden in de buurt van binnenwateren, met name in stedelijke gebieden, worden daarentegen geconfronteerd met grotere milieurisico’s, zoals extreme temperaturen, toegenomen luchtvervuiling en een lager gemiddeld inkomen.
De studie concludeert dat de integratie van blauwe ruimten en andere milieu- en sociaaleconomische factoren in stadsplanning, woningbouw en het ontwerp van zorgomgevingen kan bijdragen aan het verbeteren van de levensverwachting en gezondheidsgelijkheid. Het onderzoek beveelt aan om gelijke toegang tot milieuvoordelen te bevorderen, zowel in stedelijke als landelijke gebieden.
BRON: Infobae – Hoofdfoto: (Zonsondergang op Playa La Guardia’ David Denny.
