De 5 natuurlijke pareltjes van Spanje die je in de herfst moet bezoeken: uniek in de wereld, met spectaculaire uitzichten en beschermde natuurgebieden

Het Spaanse grondgebied kent een grote verscheidenheid en rijkdom aan landschappen, met een aanzienlijk natuurlijk erfgoed dat Spanje tot een uniek land maakt. Om deze reden, en om deze unieke geografie van Spanje verder te beschermen, bestaan ​​er al meer dan een eeuw nationale parken, beschermde natuurgebieden die deze ecologische en geografische diversiteit perfect weerspiegelen.

Het eerste natuurpark dat in 1918 werd opgericht, was het natuurpark Picos de Europa in het Cantabrische gebergte. Sindsdien zijn er in heel Spanje nog vijftien andere natuurparken opgericht, die een belangrijke rol spelen in het behoud van het milieu.

1 Nationaal park Sierra de Guadarrama (Castilië en León en Madrid) (hoofdfoto)
Dit park, op korte afstand van Madrid, maakt deel uit van het Castiliaans Scheidingsgebergte. Dankzij het klimaat, met koelere en vochtigere temperaturen dan op het plateau, beschikt dit gebied over een schat aan natuurlijke hulpbronnen, met uitgestrekte grove dennen, keteldalen en gletsjermeren.

De fauna, die 45% van de totale fauna van Spanje vertegenwoordigt, bestaat uit meer dan 1280 soorten, waarvan er dertien met uitsterven worden bedreigd. Binnen deze grote verscheidenheid aan diersoorten vallen zoogdieren zoals de steenbok, het hert, het wilde zwijn, de Iberische wolf, de wilde kat en de vos het meest op. Eveneens belangrijk is de aanwezigheid van vogels, zoals de keizerarend en de monniksgier.

2 Nationaal park Ordesa en Monte Perdido (Aragon)
In het hart van de Aragonese Pyreneeën biedt deze natuurlijke plek een prachtig landschap. De Monte Perdido domineert het landschap, wat een landschap vol contrasten creëert: de dorheid van de hooglanden, waar water door kloven sijpelt, contrasteert met de met bos bedekte valleien, waar watervallen vormt.

De landschappen, bestaande uit ruige bergen, watervallen en canyons, bieden leefgebied aan diverse diersoorten, zoals gemzen, reeën, edelherten, wilde zwijnen en af ​​en toe een bruine beer. Er is ook een grote verscheidenheid aan kleine zoogdieren, zoals otters, genetkatten, vossen, hazelmuizen, fretten en wilde katten, in mindere mate.

In de herfst zijn de wandelpaden in het nationale park op hun mooist; de bossen krijgen een palet aan pittoreske kleuren en de watervallen kolken. Langs wandelpaden zoals de Añisclo Canyon, de Racón Belt en de Cola de Caballo kun je genieten van de natuur in haar puurste vorm.

3 Nationaal park Tablas de Daimiel (Castilla-La Mancha)
In het hart van La Mancha ligt de laatste vertegenwoordiger van het ecosysteem van de riviertafels. Door de aanwijzing als beschermd natuurgebied is het voortbestaan ​​van de fauna die het gebied gebruikt als nest-, broed- en overwinteringsgebied gewaarborgd.

Dit ecosysteem combineert de kenmerken van een overstromingsvlakte, begunstigd door de glooiende helling van het terrein, met die van een grondwaterafvoergebied in een watervoerende laag. Deze overstromingen zijn gekoppeld aan de ontwikkeling van een unieke vegetatiebedekking, die een buitengewone habitat biedt voor waterfauna.

Er zijn drie informatieve paden die via loopbruggen door het park lopen. De bekendste is Bread Island, waar je vogels kunt kijken en tegelijkertijd meer te weten kunt komen over het ecosysteem.

4 Nationaal park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici (Catalonië)
De belangrijkste kenmerken van dit park in de Pyreneeën van Lleida zijn de meer dan 200 meren, de karakteristieke meanders in het hooggebergte en de indrukwekkende kliffen van “Els Encantats”. Het is ook bedekt met weelderige bossen met zwarte en grove dennen, sparren, berken en beuken, die een thuis bieden aan een veelheid aan planten en dieren.

Het is een plek doordrenkt van geschiedenis en cultuur, aangezien de Vall de Boí verschillende romaanse kerken herbergt die tot Werelderfgoed zijn verklaard. De fauna in het park is eveneens belangrijk, met een aanzienlijke aanwezigheid van gemzen, wilde zwijnen, hermelijnen en reeën. Wat vogels betreft, zijn de vale gier, de steenarend en de lammergier gemakkelijk te observeren vanaf de hellingen en bergkammen.

Het park is te voet vrijwel onbeperkt toegankelijk, maar in de loop der tijd zijn er verschillende paden hersteld en aangelegd, zodat er een netwerk van routes is ontstaan ​​dat geschikt is voor alle doelgroepen.

Nationaal Park Timanfaya (Canarische Eilanden)
Dit park op Lanzarote, met zijn unieke landschappen gevormd door vulkaanuitbarstingen, lijkt wel uit een andere wereld te komen. De roodachtige en zwarte kleuren van de versteende lavastromen, de silhouetten van vulkanen en de ruige kustlijn vormen een habitat voor een grote verscheidenheid aan plantensoorten, waar korstmossen de boventoon voeren.

Hoewel het misschien een onherbergzame omgeving lijkt voor diersoorten, herbergt Timanfaya reptielen, zoogdieren en ongewervelden die zich hebben weten aan te passen aan de barre omstandigheden. Bovendien is het park uitgeroepen tot speciale beschermingszone voor vogels vanwege de fundamentele rol die het speelt als broedplaats en toevluchtsoord voor bepaalde soorten.

Er zijn verschillende wandelroutes waarmee u de verborgen hoekjes van het park kunt verkennen. Zo zijn er de kustpaden, die je laten genieten van het kustlandschap van Lanzarote; de ​​Vulkaanroute, die door de formaties loopt die zijn ontstaan ​​door vulkaanuitbarstingen in de 18e en 19e eeuw; of een kamelenroute, een unieke ervaring waarmee je het landschap op een andere manier kunt verkennen.

BRON: Viajar Elperiodico – Hoofdfoto: (Parque Nacional de la Sierra de Guadarrama) Ignacio Ferre Pérez.