De geschiedenis van de Balearen Beat

Tegenwoordig is Balearic Beat een erkend muziekgenre als elk ander, in de jaren 1990 gecommercialiseerd met verzamelrecords zoals Buddha-Lounge. Maar in de jaren tachtig, toen Ibiza net opkwam als de feesthoofdstad die het vandaag is, was de term Balearic Beat een los concept dat werd gebruikt om de eclectische mix van dans en andere vormen van elektronische muziek te beschrijven waarmee DJ’s op het eiland op het eiland experimenteerden tijd. We kijken terug op de geschiedenis van het unieke geluid dat de begindagen van Ibiza definieerde.

Het Spaanse eiland Ibiza had kunstenaars en bohemiens aangetrokken die de druk van de stad wilden ontvluchten sinds de jaren 1950, maar de late jaren 1970 en midden jaren 1980 markeerden een keerpunt in de geschiedenis van het eiland. Destijds experimenteerde een handvol individuen met een mengeling van muziek uit Europa en de VS, vooral dansmuziek, die pas net uit Detroit opkwam. Al snel werden oude boerderijgebouwen omgebouwd tot de hele nacht danstempels en verspreidde het gerucht zich naar het vasteland over de hedonistische partijen die een groeiend aantal nieuwsgierige feestgangers trokken.

DJ Alfredo
Een van de meest voorkomende verhalen over hoe Balearic Beat voor het eerst werd ‘ontdekt’, is de iconische nachtclub Ibiza, die als een van de eersten op het eiland werd geopend. Destijds had een Argentijnse DJ, genaamd DJ Alfredo, een residentie in de nachtclub die hij door de eigenaar had moeten beheren. Hij speelde een eclectische mix van genres, variërend van europop tot mystieke rock, waaronder platen van artiesten zoals Chris Rea, die nietjes van de Balearic Beat-beweging zouden worden. Hij leende ook van R&B, Latino-muziek of volksmuziek als het bij de stemming paste. Uiteindelijk kwam dit hybride geluid terug naar het vasteland van Europa en werd het vooral goed ontvangen in het Verenigd Koninkrijk, waar de rave-cultuur van start ging.

Balearic Beat is echter meer dan alleen een muzikaal genre, en wordt door velen beschouwd als een levenshouding. De muziek ontstond in een gevoel dat ‘alles kan’; dat het enige dat telt is dat de gasten gelukkig zijn, de sfeer goed is en mensen plezier hebben. Het maakte niet uit welk genre muziek werd gespeeld, want het waren de mensen (en misschien wel de drugs die velen destijds namen) die het feest maakten.

Nachtclubs
DJ’s zoals Paul Oakenfield en Danny Rampling worden gecrediteerd met het populariseren van Balearic Beat in het Verenigd Koninkrijk in de late jaren 1980 en 1990. Hoewel enkele van de eerste pogingen om het genre in de Londense muziekscene te introduceren mislukten, vonden ze uiteindelijk de steun van mede-Ibiza feestgangers en bereikten al snel een aantal reguliere nachten in nachtclubs in het hele land. Tegelijkertijd werden house, vooral acid house, evenals techno en andere agressievere vormen van elektronische muziek populair op het eiland en terug in het Verenigd Koninkrijk. De Balearic Beat werd echter het geluid dat op dat moment het best werd geassocieerd met de beweging op het eiland en vertegenwoordigt voor velen de ware geest van de party scene van Ibiza .

Tegenwoordig heeft het genre volgers over de hele wereld, van Japan tot Noorwegen, en blijft het natuurlijk genieten van een cult-aanhang op het eiland waar het werd geboren. De druk van de commercialisering heeft ertoe geleid dat het genre nu gemakkelijker gekwalificeerd en geclassificeerd is als met bepaalde bepalende kenmerken, maar voor veel Balearic Beat kan alleen worden gedefinieerd door zijn vrije geest, zijn eclectische mix van geluiden die in de eerste plaats worden geleid door de hedonistische verlangen om plezier te hebben.

BRON The Culture Trip – Foto Beats & IBIZA MUSIC (Mohammed Photography).