Dit is de route door de witte dorpjes van de Sierra de Cádiz die je niet mag missen

Bereid om te genieten van een compleet uitje tijdens deze herfst die we net hebben gelanceerd, is het de moeite waard om naar het zuiden te kijken en Cádiz niet uit het oog te verliezen. Want als de provincie tijdens de zomer het perfecte doelwit wordt voor reizigers dankzij de eindeloze stranden en onvergetelijke zonsondergangen, stelt het tijdens dit nieuwe seizoen ook niet teleur dankzij een andere witte, die van limoen die de ene stad met de andere verbindt op de route die doorkruist de Sierra de Cádiz, een abrupte, smakelijke, groene en spannende route: de route van de witte dorpjes.

De herinneringen aan de geschiedenis kunnen vandaag de dag worden gevoeld wanneer de reiziger door deze regio reist, omdat er verhalen zijn over wat het dagelijkse leven van Al-Andalus was: de stedelijke lay-out van de straten, de economie gekoppeld aan de olieteelt, de ambachtelijke productie van lederwaren en het zoete Andalusische receptenboek. Zonder te vergeten dat het Berberse erfgoed in dit gebied vermengd is met de Romeinse wegen, de christelijke invasies, de veroveraars van Amerika, de komst van de Franse troepen, de legendes van bandieten en de slapers van een trein die nooit is aangekomen en die vandaag de dag de Groene weg van de Sierra de Cádiz.

En zoveel geschiedenis vindt plaats in een landschap dat door UNESCO is uitgeroepen tot biosfeerreservaat, aangezien we ons in de Sierra de Grazalema bevinden, een hoek die de nieuwsgierigheid heeft om de hoogste regenval op het Iberisch schiereiland te registreren, bevolkt door talloze grotten en met canyons die zo verrassend zijn als de Garganta Verde.

De route zou kunnen beginnen bij Arcos de la Frontera, gelegen op een 96 meter hoge rots en uitgeroepen tot monumentaal-artistiek complex. Na Arcos vinden we Bornos in het noorden en Algar in het zuiden, hoewel Espera niet over het hoofd mag worden gezien, met een ongelooflijk museum en olie van topkwaliteit. We vervolgen de reis naar Algodonales, emblematisch voor reizigers die de lucht willen oversteken, omdat het een van de meest aantrekkelijke plaatsen is waar avonturiers luchtsporten kunnen beoefenen zoals paragliding, deltavliegen en ultralichte vluchten.

Maar voordat je Algodonales bereikt, is het van groot belang om een ​​van de oudste megalithische monumenten op het Iberisch schiereiland te bezoeken: de Alberite Dolmen, die 6000 jaar lang getuigt van de menselijke aanwezigheid in Villamartín. In de buurt is Puerto Serrano, waar het oude treinstation is gevestigd, waar de trein nooit door heeft gereden, maar dat vandaag de dag zijn hart heeft hervonden in het toerisme en de liefde voor wandelen, paardrijden of fietsen, waarvoor het een ideale plek wordt om buitenactiviteiten te doen met de familie.

Naburig Algodonales is Zahara de la Sierra, dat een van de mooiste foto’s vormt van de route van de witte stadjes vanaf de toren op de top naar het moeras. Hier is het de moeite waard om even te pauzeren bij de Molino del Vínculo, een oude oliemolen in Zahara de la Sierra waar olie met de hand wordt geproduceerd. De olijfolie uit de Sierra de Cádiz heeft namelijk sinds 2002 een oorsprongsbenaming en is een essentieel ingrediënt in alle bereidingen.

In het uiterste noordoosten van de provincie liggen Olvera, Torre Alháquime, El Gastor, Setenil en Alcalá del Valle, terwijl we aan het groenste uiteinde van deze route El Bosque, Benaocaz en Ubrique tegenkomen (ook verbonden door een Romeinse weg), Villaluenga del Rosario en Grazalema, dat zijn naam geeft aan het natuurpark en dat een van de onvermijdelijke bezoeken is, hoewel de waarheid is dat elk van hen zijn charme heeft, zoals blijkt uit de verzamelde erkenningen als de mooiste steden van Spanje, de meest gefotografeerde of meest emblematische landelijke bestemming in Spanje, zoals Olvera in 2021.

Gastronomie
Goed eten wordt gegarandeerd door de Sierra de Cádiz met gerechten van hert, patrijs en konijn, evenals stoofschotels, stoofschotels en stoofschotels gemaakt met lokale producten en wilde kruiden. Mis niet de tagarnina’s -Cervantes citeert ze in “Don Quixote”-, asperges, artisjokken en slakken, terwijl het een must is om de kaas te proeven van Villaluenga del Rosario, het kleinste stadje in Cadiz waar een centrum is voor interpretatie over de kaasproductie en het landschap. Onder de gastronomische verrassingen: Alcalá del Valle, een klein stadje dat zijn weg vindt naar de haute cuisine. En om te zoeten, honing van Prado del Rey.

BRON: Larazon – Hoofdfoto: (Arcos de la Frontera) foto Blamanti.