Herfst in zijn puurste vorm: zeven nationale parken om het mooiste seizoen van het jaar te beleven

Wanneer de bossen van kleur veranderen, beschutten en beschermen nationale parken enkele van de mooiste landschappen van Spanje. Van Ordesa tot Monfragüe, via Aigüestortes en het laurierbos van Garajonay, deze zeven natuurgebieden kunnen deze herfst de perfecte ontsnapping zijn.

Wanneer de temperaturen dalen en de eerste regenbuien de grond bevochtigen, veranderen de bossen van uiterlijk. De bladeren beginnen goudgeel te kleuren, de lucht ruikt anders en de landschappen worden gevuld met een zachter licht. Dit is de tijd waarin nationale parken na de zomer transformeren en een kalmere, stillere en gastvrijere uitstraling krijgen.

De herfst is een perfect seizoen om ze te verkennen. De paden worden leeg, de kleuren vermenigvuldigen zich en zelfs het geluid van water klinkt anders. Er heerst een rust die je in andere seizoenen niet vindt en die elk uitje bijzonder maakt. Na de zomerhitte omarmt de herfst je met volle teugen, en er is geen betere plek om daarvan te genieten dan in de bossen.

Spanje heeft 16 nationale parken verspreid over het schiereiland en de eilanden. Maar zeven ervan zijn in deze tijd van het jaar bijzonder aan te bevelen vanwege hun landschappen, vegetatie en licht: Ordesa en Monte Perdido, Picos de Europa, Sierra de Guadarrama, Monfragüe, Aigüestortes i Estany de Sant Maurici, Sierra Nevada en Garajonay. Laten we ze allemaal eens doorkruisen om te genieten van de herfst zoals die hoort te zijn.

De vallei van Ordesa – Foto: Dani Romero

Ordesa en Monte Perdido (Aragón)
In het hart van de Pyreneeën van Huesca, biedt het Nationaal Park Ordesa y Monte Perdido een van de meest spectaculaire landschappen van Spanje. In de herfst kleuren de bossen die de gletsjervalleien bedekken, met name de Ordesavallei, geel, oranje en rood. Beuken- en sparrenbossen omlijsten de rivier de Arazas, die tussen watervallen en steile wanden naar beneden stroomt, en creëren een decor dat perfect bij dit seizoen lijkt te passen.

Tot de populairste routes behoren het Jagerspad en het pad dat naar Cola de Caballo leidt, een van de beroemdste watervallen van het park. Het is ook de moeite waard om te stoppen bij de Estrecho-watervallen of het gebied Gradas de Soaso, waar het landschap zich opent en het bos overgaat in de bergen. De gebruikelijke ingang is via Torla, het startpunt voor vele wandelingen en een van de beste plekken om te genieten van de Pyreneeën in hun meest herfstachtige vorm.

Picos de Europa (Asturië, Cantabrië en León) (hoofdfoto)
Het eerste nationale park van Spanje blijft een van de meest indrukwekkende. In de herfst combineren de Picos de Europa de kleuren van de beuken- en eikenbossen in hun valleien met de toppen die al beginnen te sneeuwen. De valleien van Valdeón en Sajambre, aan de kant van León, zijn enkele van de beste plekken om te zien hoe het bos van kleur verandert met de komst van koud weer.

Een van de bekendste routes is de Cares-route, die Caín met Poncebos verbindt via een kloof die nooit teleurstelt. Ook de meren van Covadonga zijn de moeite waard, die in deze tijd van het jaar een heel ander uitzicht bieden, met de mist die tussen de bergen drijft. De dorpen Caín en Sotres zijn goede vertrekpunten voor het verkennen van dit deel van de Picos, waar elke vallei een ander uitzicht biedt.

Herfstkleuren bij het Navacerrada Reservoir – Foto: Daniël Garrido

Guadarrama-gebergte (Madrid en Segovia)
Op slechts een uur rijden van Madrid is Nationaal Park Sierra de Guadarrama een perfecte bestemming voor wie de herfst wil beleven zonder ver te hoeven reizen. De dennenbossen, eikenbossen en hooggelegen struikgewas veranderen van kleur als geen ander seizoen, en het contrast tussen het donkergroen van de dennen en de okerkleurige tinten van de eiken creëert bijzonder fotogenieke landschappen.

De Valsaín-vallei, aan de Segovia-kant, is een van de meest aanbevolen plekken om van de herfst te genieten, niet zozeer vanwege de kleuren in dit geval, maar vanwege de vochtige geur van de pijnbomen. Het gebied rond de Navacerrada-pas is ook populair, met wandelpaden zoals de Schmidt-route of de klim naar de Peñalara-lagune, waar je door bossen en langs natuurlijke uitkijkpunten kunt wandelen. Het is een toegankelijk park met goed gemarkeerde paden en een grote verscheidenheid aan omgevingen binnen een straal van een paar kilometer.

De herfst arriveert in Monfragüe – Foto: Wikipedia

Monfragüe (Extremadura)
De herfst arriveert in Monfragüe op een andere manier. Er zijn geen beukenbossen of dramatische kleurveranderingen, maar eerder een mediterraan landschap van steeneiken, kurkeiken en struikgewas dat tot leven komt met de eerste regens. De rivier de Taag stroomt door het park en vormt kliffen waar vale gieren, zwarte ooievaars en keizerarenden nestelen, waardoor dit een van de beste plekken in Spanje is om vogels te spotten.

De routes die naar het kasteel van Monfragüe of Salto del Gitano klimmen, bieden een prachtig uitzicht over de vallei. De herfst is ook de tijd van de bronst van de herten, en de eerste kraanvogels die vanuit het noorden aankomen, zijn te zien in de nabijgelegen stuwmeren. Het is een park als geen ander: minder kleurrijk, maar met een natuurlijke kracht die het bijzonder maakt.

Weerspiegelingen van de herfst op een van de meren bij Sant Maurici – Foto: Itziar Labairu Trenchs

Aigüestortes en Estany de Sant Maurici (Lleida)
In het hart van de Catalaanse Pyreneeën is het Nationaal Park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici een paradijs van water en bergen. Het telt meer dan 200 meren en vijvers, omringd door bergtoppen, gletsjervalleien en bossen die in de herfst van kleur veranderen. Sparren, populieren en lijsterbessen kleuren de hellingen in gouden en roodachtige tinten, terwijl het water van het meer van Sant Maurici de eerste sneeuwval op de bergtoppen weerspiegelt.

Het park kan worden verkend vanuit Espot of de Boí-vallei, twee toegangspunten met een gevarieerd landschap. De routes die naar Aigüestortes of het uitkijkpunt Estany klimmen, zijn ideaal om te genieten van de herfstkleuren in het hooggebergte. De temperaturen beginnen vroeg te dalen en de eerste vorst is niet ongewoon, waardoor dit park een ruigere en serenere uitstraling krijgt.

Herfst in de Sierra Nevada – Foto: Kramen

Sierra Nevada (Granada en Almería)
Het hoogstgelegen nationale park van het Iberisch Schiereiland heeft ook in de herfst zijn eigen charme. Op de lagere hellingen verkleuren de eiken- en kastanjebomen, terwijl de toppen bedekt zijn met wit. Het is een landschap vol contrasten: terwijl de kou zich boven nestelt, genieten de dorpen van de Granada Alpujarra nog steeds van milde dagen en een heldere hemel.

Tot de meest aanbevolen routes behoren die door de Poqueira-kloof, die Pampaneira, Bubión en Capileira met elkaar verbindt. De herfst is echter ook een goede tijd om de traditionele paden te verkennen die de bergdorpjes met elkaar verbinden, met uitzicht op Mulhacén en Veleta. Dit is de tijd waarin de Sierra Nevada het zuidelijke licht combineert met de frisse lucht van de grote hoogte.

De bergtoppen van Alto de Garajonay op La Gomera – Foto: Sonali

Garajonay (La Gomera)
Op de Canarische Eilanden wordt de herfst niet afgemeten aan de kleur van de bladeren, maar aan de luchtvochtigheid. In het Nationaal Park Garajonay op La Gomera blijft het laurierbos altijd groen en gehuld in mist. Dit subtropische bos, een overblijfsel van de bossen die Europa miljoenen jaren geleden bedekten, behoudt zijn vrijwel onveranderde uiterlijk het hele jaar door.

De paden van El Cedro, La Zarcita en Alto de Garajonay laten je een landschap van varens, mossen en kronkelige bomen verkennen. De temperatuur blijft mild en de sfeer, tussen mist en stilte, creëert een heel andere sfeer dan die van de parken op het schiereiland. Hier zijn de okerkleurige en roodachtige tinten te vinden op de grond, bedekt met de bladeren die zich jaar na jaar ophopen, en laten een dichte, donzige schoonheid achter die ons ook meeneemt naar de herfst.

BRON: Eldiario – Hoofdfoto: (Herfst in de Picos de Europa) Alfredo Galindo Menéndez.