Het werk van Antoni Gaudí in Barcelona

Het werk van Antoni Gaudí vertegenwoordigt een buitengewoon creatieve en technische bijdrage aan de architectuur van eind 19de en begin 20ste eeuw. Het werk van Antoni Gaudí wordt geassocieerd met het Catalaans modernisme, een variant van de art nouveau. Gaudí liet zich inspireren door de moorse stijl en mudejarstijl, zijn werk is rijk gedecoreerd en kleurig. Gaudí wordt gezien als de grondlegger van de organische architectuur, een voorbeeld daarvan is zijn belangrijkste werk: de Sagrada Família.

Schip Gaudi Mataro 1878 – 1883
De Gaudí-fabriek van Mataró is het eerste werk dat door de architect is gebouwd. Het project was om een ​​fabriek te bouwen van de Sociedad Cooperativa Obrera Mataronense, opgericht tussen 1878 en 1883, maar er is maar één gebouw gemaakt, dit is het enige getuigenis dat onze dagen heeft bereikt. Beschouwd als het uitgangspunt van het creatieve proces van de architect, valt de katoenblekenfabriek van de coöperatie op door het belang van het experimenteren met parabolische bogen, die eerst door Gaudí als structurele elementen werden gebruikt. Deze architecturale oplossing zou later een sleutelelement worden en zeer representatief voor Gaudí’s werk. Het gebouw is in 2008 gerestaureerd.

Casa Vicens 1883-1885
Casa Vicens was het eerste belangrijke werk dat Antoni Gaudí in 1878 ontving en wordt beschouwd als zijn eerste meesterwerk. Het is een vindingrijk, modern en innovatief project, waarbij de kunstenaar voor het eerst tal van structurele, decoratieve en symbolische elementen gebruikt die uiteindelijk zijn architectonische taal zullen bepalen. De jonge Antoni Gaudí, net klaar met zijn studie architectuur, krijgt de opdracht van de heer Manuel Vicens om een ​​zomerhuis te bouwen voor hem en zijn vrouw in de oude Vila de Gracia. De werken beginnen in 1883 en gaan door tot 1888.

Sagrada Familia 1883
De architectonische erfenis die Antoni Gaudí en de stad Barcelona meer bekendheid heeft gegeven, is de verzoenende tempel van de Sagrada Familia. Een uniek wereldgebouw, het meest bijzondere was de radicale transformatie die de kunstenaar maakte van het aanvankelijke neogotische project, totdat het een monumentale tempel werd. Sinds 1914 heeft Gaudí elk ander project verlaten en is uitsluitend gewijd aan de bouw van de Sagrada Familia. Zijn betrokkenheid is zo groot dat hij de afgelopen maanden naast zijn atelier komt wonen, een ruimte naast de apsis en geconditioneerd als maquetteatelier, ontwerpen, beeldenstudio en ruimte voor fotografisch bewijs. De verdeling van de ruimtes, de overvloedige sculpturale decoratie en de grootsheid en plechtigheid maken het werk tot een authentieke stenen bijbel.

Pabellones Finca Güell 1883-1887
Het eerste grote werk dat Gaudí deed voor zijn grote beschermheer, Eusebi Güell, waren de paviljoens van Finca Güell. De opdracht bestond uit het ontwerp van de tuinen van het zomerpaleis – het huidige Koninklijk Paleis -, het bouwen van de toegangsdeuren langs de hele omtrek en de twee toegangspaviljoens, bestemd voor het huis van de portier en de stallen.
Graaf Güell had de gronden van Can Feliu en Can Cuyás geërfd en wilde de pracht van het door architect Joan Martorell gebouwde landgoed afmaken. Hier liet Gaudí zijn persoonlijke stempel achter met de neomudéjar-stijlesthetiek van zijn eerste werken en de introductie van bogen, parabooldraaien en hyperbolische koepels.

Palau Güell 1886-1890
De Palau Güell werd gebouwd in opdracht van graaf Guell, de internationale tentoonstelling van Barcelona van 1889 werd gehouden in Barcelona en de graaf had een nieuw paleis nodig om zijn gasten te ontvangen. Het Palau was een van de oorspronkelijke gebouwen van de art nouveau. Het onderscheidt zich vooral door zijn innovatieve conceptie van ruimte en licht. Gaudí introduceerde in hem zeer uiteenlopende oplossingen vanuit zeer persoonlijke benaderingen en creëerde uitzonderlijke expressieve vormen van zijn verbeelding, gebruikmakend van traditionele nobele materialen (steen, hout, smeedijzer, keramiek, glas, enz.). De bouw van het Palau Güell veronderstelt het hoogtepunt van de jeugdfase van de architect, gebruikmakend van technieken in eerdere werken en introduceert de meeste bijdragen die de basis zullen vormen van zijn latere werken.

Colegio Teresianas 1888-1890
Samenvallend met de viering van de Wereldtentoonstelling van Barcelona, ​​was Gaudí al een bekende architect die een paar jaar eerder was begonnen met de bouw van de crypte van de Sagrada Familia. Ondanks dat hij betrokken was bij grootschalige projecten en budget, zorgde interesse in werk en religieuze toewijding ervoor dat hij bescheidenere banen accepteerde, zoals het klooster en de universiteit van Las Teresianas, in Sant Gervasi de Cassoles. De kunstenaar heeft het project dat zojuist door Joan Pons Trabal is gestart, opnieuw uitgevoerd, waarbij de fundering al is voltooid en een eenvoudige constructie is omgevormd tot een kapitaalwerk van architectuur, zonder het volume of het profiel van de plant te veranderen. De architect beperkte zich tot het fantasierijk bewerken van het gedeelte van het nieuwe gebouw en creëerde patio’s waardoor natuurlijk licht binnenkwam.

Casa Calvet 1898-1900
Aan het einde van de 19e eeuw werd de rechterkant van de Eixample een groeiende buurt, grotendeels ingenomen door de bloeiende textielindustriëlen. Een van hen, Pere Mártir Calvet, vertrouwde Antoni Gaudí het traditionele huurhuis toe om zijn bedrijf ondergronds en ondergronds te vestigen, waarbij hij de begane grond als gezinswoning reserveerde. Hoewel het een van de meest conservatieve en minder gewaagde constructies van de architect lijkt te zijn, onthullen talrijke decoratieve details en de verdeling van ruimtes, zoals de patio van licht, het grote merkteken van de hergebruik. In feite ontving de constructie in 1900 de jaarlijkse prijs voor het beste artistieke gebouw door de stad Barcelona.

Casa Bellesguard 1900-1909
De plaats waar Gaudí de Torre de Bellesguard heeft gebouwd, is een stuk land met meer dan 2000 jaar geschiedenis. Er zijn archeologische overblijfselen gevonden die aantonen dat dit gebied sinds de tijd van de Iberiërs altijd bewoond is geweest. De overvloed aan grondwater en het 360 graden panoramische uitzicht over de stad Barcelona maken Bellesguard tot een strategische locatie. Het belang van Bellesguard is echter te danken aan het middeleeuwse verleden. In 1408 werd Bellesguard de koninklijke en pauselijke zetel: gedurende twee jaar was het de permanente residentie van koning Martin I the Human, de laatste graaf van Barcelona, ​​en de tijdelijke residentie van Benedict XIII, beter bekend als Papa Luna.

Parque Güell 1900-1914
Park Güell begint rond 1900 vanuit een gedeelde droom tussen zakenman Eusebi Güell en Antoni Gaudí. De oorspronkelijke bedoeling was om een ​​woonwijk in Barcelona te bouwen, geïnspireerd op het Britse model van de ’tuinstad’. Precies daarom noemde de industrieel Park Güell in het Engels. Eusebi Güell verwierf het grote land, in het gebied dat in de volksmond bekend stond als Montaña Pelada. Het project was van plan 60 percelen te verkopen aan de rijke families van Barcelona, ​​en hoewel het oorspronkelijke doel niet was bereikt, liet Gaudí een authentiek wonder na voor het nageslacht.

Portaal Casa Miralles 1901-1902
Het hek en het toegangsportaal van Finca Miralles was een klein werk, maar een van ongetwijfeld interesse in het Gaudí-universum. Veel van de elementen zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven en stellen ons in staat de architectonische en stilistische oplossingen te bewonderen waarmee hij elk werk kon afmaken. De bestelling kwam in dit geval van de industrieel Ermenegild Miralles, een goede vriend van zijn grote beschermheer, Eusebi Güell. Het hele project bestond uit het bouwen van de privéwoning op de nieuw aangekochte grond in Sarriá. Het gebouw werd uiteindelijk gebouwd door de architect Doménec Sugranyes en Gaudí beperkte zich tot het ontwerpen van de hoofdingang en de ommuring.

Casa Batlló 1904-1906
Gaudí bouwde in anderhalf jaar tijd een van zijn belangrijkste creaties en een van zijn belangrijkste labels. Ondanks wat op het eerste gezicht lijkt, was Casa Batlló geen nieuw gebouw, maar de renovatie van een bestaand gebouw. De transformatie die zo radicaal en tegelijkertijd zo groot was in het gebruik van kleuren en vormen die nooit op de gevel te zien waren, plaatste hem snel als een icoon van het nieuwe Barcelona. In de volksmond bekend als het huis van botten, het huis van maskers, het huis van geeuwen of het huis van de draak, symboliseert het werk tot in de perfectie het stadium van maximale constructieve volwassenheid van de architect. Het vertegenwoordigt de ideale combinatie tussen kunst en functionaliteit, tussen architectuur en design, en is een belangrijk gebouw om te begrijpen wat Catalaans modernisme betekende.

Casa Milà (La Pedrera) 1906-1912
Het succes van de twee woongebouwen gebouwd in de Ensanche de Barcelona in de vroege jaren. 00 bracht een nieuwe opdracht met zich mee voor de architect Antoni Gaudí en voorzag hem van een nieuwe klant, de heer Pere Milà, een rijke burgerij van een goede familie uit Barcelona die getrouwd was met mevrouw Rosario Segimon, een jonge en rijke weduwe uit Reus. Een jaar na de bruiloft kreeg Gaudí zijn woning toegewezen, een gebouw met appartementen te huur aan de Paseo de Gracia, de laan die de ruggengraat vormde van het nieuwe Barcelona en die aan het begin van de eeuw de beste setting was voor de sociale leven van een stad in volle stedelijke euforie.

Cripta Colonia Güell 1890-1917
De Colonia Güell werd in 1890 gebouwd op initiatief van de zakenman Eusebi Güell op zijn boerderij Can Soler de la Torre, gelegen in de gemeente Santa Coloma de Cervelló. In zijn enthousiasme om sociale verbeteringen voor zijn arbeiders te bewerkstelligen, vertrouwt Güell de bouw van uitrusting toe aan verschillende architecten en vertrouwt hij Antoni Gaudí de bouw van een kerk toe. De werkgever legt geen enkele limiet, budget of soort werk op en voor de architect dient het project als testbed voor de bouw van de Sagrada Familia. Maar het werk bleef onvoltooid, alleen het onderste schip werd gebouwd en daarom staat de kerk in de volksmond bekend als een crypte.

BRON: Mosaiccos – Hoofdfoto: (Parque Güell) Nikolaus Bader.