Nationale parken in Spanje

Er zijn vijftien nationale parken in Spanje: tien op het Iberisch schiereiland, vier op de Canarische Eilanden en één op de Balearen. Ze zijn geïntegreerd in het Netwerk van de Nationale Parken. Het eerste Nationale Park, Picos de Europa, werd opgericht in 1918, het laatste dat lid werd van het netwerk was het Sierra de Guadarrama nationaal park in 2013. Het natuurpark Sierra de las Nieves zal worden uitgeroepen tot het 16e nationale park van Spanje vanaf het voorjaar van 2019.

Met de afkondiging van de eerste wet op de nationale parken van 8 december 1916, na de impuls van Pedro Pidal en Bernaldo de Quirós (markies van Villaviciosa de Asturias) en die de steun had van koning Alfonso XIII, werd in drie eenvoudige artikelen de noodzaak vastgelegd om het natuurlijke patrimonium te behouden.

Deze wet maakte plaats voor de oprichting van het eerste nationale park in Spanje (het tweede in de wereld na dat van Yellowstone in de Verenigde Staten in 1872. Dat eerste park werd het Picos de Europa Nationaal Park op 22 juli 1918, en werd “Nationaal Park van de Berg van Covadonga en het was 16.925 ha groot. Vervolgens werd het in 1995 uitgebreid.

Het grootste nationale park in Spanje is het Sierra Nevada National Park (Andalusië) met een totale oppervlakte van 86 210 hectare. Het kleinste park van Spanje was het nationale park Las Tablas de Daimiel (Castilla-La Mancha) met 1.928 hectare, later uitgebreid tot 3030 ha. De autonome gemeenschap die de meeste nationale parken bezit zijn de Canarische Eilanden met vier parken.

Het netwerk van nationale parken bezit in 2016 384.000 hectare, 0,7% van het Spaanse grondgebied.

Beheer
Sinds de inwerkingtreding van de Wet 5/2007 van het Netwerk van Nationale Parken, komt het gewone management overeen met de autonome gemeenschappen in zelforganisatie en ten laste van hun financiële middelen, terwijl zij tot de bevoegdheid behoren van het Algemeen Bestuur van de Staat voor het opstellen van de basisrichtsnoeren en het zorgen voor de samenhang van het netwerk.

Overdrachten van functies zijn nog niet voltooid, de vorige organisatie blijft terwijl de autonome regio’s hun respectieve beschermingsnormen ontwikkelt. Zo wordt het beheer van nationale parken op een gedeelde manier uitgevoerd door het ministerie van Milieu via de Autonome Nationale Parkenorganisatie en door de autonome gemeenschappen, met gelijke vertegenwoordiging in de Gezamenlijke Beheerscomités, met uitzondering van:

• het nationale park van Aiguas Tortas en het meer van San Mauricio, dat reeds uitsluitend werd beheerd door de autonome gemeenschap Catalonië;
• het maritiem-terrestrische nationale park van de Cabrera-archipel, het maritiem-terrestrische nationale park van de Atlantische eilanden van Galicië, het nationale park Ordesa y Monte Perdido, het nationale park Doñana en het nationale park Sierra Nevada, die reeds zijn overgedragen aan de regio’s
• het nationale park van Monfragüe, waarvan het exclusieve beheer vanaf het begin door de Junta de Extremadura werd gevoerd.

Wilde dieren in nationale parken
Veel inheemse en endemische soorten danken hun huidige situatie aan het bestaan van beschermde gebieden waarmee ze hun verval of uitsterving proberen te vermijden.

Zo is Garajonay in La Gomera van fundamenteel belang voor het behoud van de Bolles laurierduif en de gewone laurierduif in het subtropisch bos van de Canarische Eilanden. De Tenerifse blauwe vink, de Madeiragierzwaluw en het goudhaantje hebben een goed toevluchtsoord op de Teide.

De Cantabrische bruine beer en de auerhoen hebben hun toevlucht gevonden in de beschermde Picos de Europa.

De pyreneeënbeeksalamander, de Pyrenese gems, de lammergier, de sneeuwvink, de marmot en de Alpensneeuwhoen vinden we in het nationaal park van Ordesa.

In de Aiguas Tortas vinden we dan weer de zwarte specht en de hermelijn.

De archipel van Cabrera herbergt verschillende ondersoorten van Balearische hagedissen die endemisch zijn voor de archipel.

In Timanfaya zijn er reptielen zoals de Canarische Eilanden muurgekko of de Atlantische hagedis naast een interessante avifauna.

Soorten die worden bedreigd zoals de Iberische keizerarend, de purperkoet, de wipneusadder, de knobbelmeerkoet en de Iberische lynx zijn in grote mate afhankelijk van de bescherming die het nationale park Doñana biedt.

Hieronder kan u de 15 nationale parken van Spanje vinden met daarnaast de autonome regio of het eiland waar ze zich bevinden.

Nationale parken
Parque Nacional de Aigüestortes y Lago de San Mauricio (Catalonië)
Parque Nacional de Doñana (Andalusië)
Parque Nacional de Teide (Canarische Eilanden, Tenerife)
Parque Nacional de Garajonay (Canarische Eilanden, La Gomera)
Parque Nacional de Cabrera (Balearen, Palma de Mallorca)
Parque Nacional de Ordesa en Monte Perdido (de Pyreneeën)
Parque Nacional de Cabañeros: (Castilla la Mancha)
Parque Nacional De Las Tablas de Daimiel: (Castilla-la-Mancha)
Parque Nacional de la Caldera de Taburiente (Canarische Eilanden, La Palma)
Parque Nacional Picos de Europa: Castillia y Léon, Léon, Cantabria, Asturias
Parque Nacional de Sierra Nevada: in Andalusië
Parque Nacional de Timanfaya: op Lanzarote
Parque Nacional de Monfragüe: de Extremadura
Parque Nacional de las Islas Atlanticas in Galicië

BRON Toerismeinspanje – Foto (Pico Viejo El Teide) Michael Bourgeois.