Vijf landschappen van Soria op de top van de mooiste van Spanje
Van de Río Lobos-kloof tot de Laguna Negra de Urbión via een van de langste kastelen ter wereld. Vijf sporen om te volgen in de provincie Soria. Hoe succesvol is die slogan “Soria je kunt het je niet eens voorstellen”. Want alleen Moeder Natuur kan zo’n keel hebben gesneden. We hebben het over deze prachtige kloof van de Lobos-rivier, een schoonheid van ongeveer 25 kilometer uitgesleten gedurende millennia, waar deze route begint door enkele van de natuurlijke schatten van de provincie.
Cañón del Río Lobos (hoofdfoto)
Het natuurpark Cañón del Río Lobos werd in 1985 als zodanig uitgeroepen vanwege zijn spectaculaire landschappen en natuurlijk ook vanwege zijn geologische diversiteit en de verscheidenheid aan fauna en flora. Sabinares, dennenbossen, oevervegetatie tekenen een groen en lommerrijk beeld waar geen vervuiling is. Zelfs de waterlelies drijven in de Lobos-rivier. Als we omhoog kijken, kun je in die holtes en stenen kliffen allerlei vormen en grotten raden die door de tijd zijn gebeiteld. Vale gieren en slechtvalken nestelen erin en de blauwe reiger, de uil en de leeuwerik leven ernaast. Hoewel de ster van het park in het hart van de kloof moet worden gevonden. Daar, midden in dit oogverblindende landschap, staat sinds de 13e eeuw de hermitage van San Bartolomé, van Tempeliersoorsprong, en bestemming van een populaire bedevaart in de zomer. Het Huis van het Park van de Canyon van de Lobos-rivier, gelegen in de toegang van Ucero, laat de bezoeker kennismaken met al deze rijkdom.
La Laguna Negra y los Circos de Urbión
Deze mysterieuze lagune van gletsjeroorsprong is een van de mooiste beelden in de provincie. Omringd door oneindige dennenbossen en granieten muren, ligt het op 2000 meter boven de zeespiegel. Het zwarte ding is inderdaad vanwege zijn donkere en sombere uiterlijk, en omdat er veel legendes bij horen. De bekendste is die van Antonio Machado in het gedicht La tierra de Alvargonzález waarin zijn kinderen worden opgeslokt door het water van deze “bodemloze lagune”. De realiteit is dat de lagune ongeveer 8 meter diep is.
El Sabinar de Calatañazor, Soria
Je weet al wat de traditie zegt, dat “in Calatañazor Almanzor de trommel verloor”. Feit is dat in dit middeleeuwse stadje met steile straatjes en vakwerkhuizen een van de best bewaarde jeneverbessenbossen ter wereld ligt. Een groot deel van de schuld ligt bij het weer. Die intense en koude winters, de late vorst en in het algemeen de sterke temperatuurcontrasten in dit deel van Soria zijn niet voor alle soorten weggelegd. Maar de witte jeneverbessen (Juniperus thurifera) zijn hier in hun saus gegroeid. Zo erg zelfs dat sommige exemplaren 14 meter hoog worden, meer dan vijf in omtrek en bijna tweeduizend jaar bestaan.
La Fuentona
Dit natuurmonument ligt heel dicht bij het vorige en wordt beschouwd als een van de essentiële plaatsen in Soria. Ook bekend onder de naam Ojo de Mar, bevinden we ons voor de natuurlijke bron van karstoorsprong waar de rivier de Abion ontspringt. Hoewel het in werkelijkheid niet één, maar een heel netwerk van ondergrondse galerijen is die van deze natuurlijke omgeving een ruimte met een hoge ecologische waarde maken. In de stad Muriel de la Fuente vinden we het Casa del Parque, het interpretatiecentrum voor zowel La Fuentona als Sabinar de Calatañazor. Het is het startpunt van de wandeling die je langs de rivieroever naar de uiterste rand van deze zeer fotogenieke enclave brengt.
Castillo de Gormaz
We reizen nu naar het zuiden, aan de oevers van de Duero, waar de langste vesting van Europa staat. Het kasteel van Gormaz is een verdedigingswerk dat verspreid ligt over een heuvel op een sleutelplaats aan de grens van Al Ándalus. Vandaar dat het van eigenaar veranderde, tussen moslims en christenen, sinds de bouw begon in de 10e eeuw. Met een ommuurde omtrek van 1.200 meter, 446 meter lang en 28 torens, is de Colossus van Castilla het ontdekken waard.
BRON: Elmundo – Hoofdfoto: (Cañon del Rio Lobos) Antonio.
