Een van de meest spectaculaire en minst bekende meanders in Spanje

Een reis door een handvol stadjes die kleine schatten zijn op zoek naar de meander van Melero, een spectaculair uitzichtpunt op de grens van de provincies Salamanca en Cáceres.

Het zuiden van Salamanca biedt de mogelijkheid om te genieten van een prachtig landschapsgebied dat een uitzonderlijk boeket van “de mooiste steden van Spanje” concentreert, allemaal gelegen in de Sierra de Francia en de Batuecas-vallei. La Alberca, Mogarraz en San Martín del Castañar zijn drie goede voorbeelden van pittoreske historische complexen met een grote rijkdom aan erfgoed, bewakers van hun eigen architectuur en zeer unieke feesttradities.

De verbazingwekkende meander van de Melero (hoofdfoto)
De route door het zuiden van Salamanca kan beginnen bij de grens van de provincie met het naburige Cáceres om te genieten van een van de mooiste uitzichten op een ansichtkaart van het Iberisch schiereiland. Dit is de meander van Melero, een eiland vol bomen dat de rivier de Alagón vormt in het afgedamde gebied van het stuwmeer Gabriel y Galán, gelegen in Tierras de Granadilla. Dit eilandje behoort tot de Gemeenschap van Castilla y León omdat de rivier de Alagón de grens markeert tussen Extremadura en het Castiliaanse land, en het beste panoramische uitzicht op deze prachtige enclave is op de bodem van Salamanca vanaf het uitkijkpunt La Antigua. Om dit punt te bereiken, is het het beste om naar Riomalo de Abajo te gaan en een half verharde weg en half bospad te nemen, toegankelijk voor alle soorten voertuigen, om dit balkon te bewonderen waar je met een beetje geluk vogels kunt observeren zoals de zwarte ooievaar, de zwarte en vale gier, de dwergarend of de slangenarend, en herten die naar de oevers van de rivier komen om te eten. Er is ook de mogelijkheid om een ​​kano te huren of op een catamaran te stappen om dit gebied te bereiken, maar wat je niet mag missen is de zonsondergang vanaf het uitkijkpunt wanneer de zon de meander verlicht totdat de schaduwen deze niet al te bekende magische enclave overnemen nog.

Mogarraz – Foto: Julen Iturbe-Ormaetxe

Mogarraz, “de stad met duizend gezichten”
We zullen iets meer dan twintig kilometer in noordelijke richting moeten reizen om Mogarraz te bereiken, een van die authentieke steden die zijn identiteit niet heeft verloren en die betovert zodra je de straten van zijn middeleeuwse netwerk betreedt met zijn gangen, fonteinen, kruisen, schilden van oude geslachten, wijnkelders, goudsmeden, borduursters en prachtige berghuizen met vakwerkhout en steen. De verrassing is des te groter wanneer deze gebouwen worden bekeken, want in veel ervan kun je de geschilderde portretten bewonderen van de inwoners van de stad die in 1967 niet waren geëmigreerd op zoek naar een betere toekomst. Een kunstenaar genaamd Florencio Maíllo heeft toegang gekregen tot een uniek fotoarchief van de kerkenraad, gemaakt met de DNI van de toenmalige bevolking en besloot ze allemaal op grote schaal te portretteren, waarbij hij zijn werk plaatste in de huizen waar deze mensen woonden en op enkele karakteristieke plaatsen zoals de Parochiekerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Sneeuw als eerbetoon aan degenen die geen eigen huis hadden. Bij de inhuldiging van 2012 werden bijna 400 portretten tentoongesteld, maar vandaag is het aantal verdubbeld en staat de stad nu in de volksmond bekend als “de stad met duizend gezichten”.

Miranda del Castañar – Foto: Lucas Blervaque

De arena voor stierenvechten van Miranda del Castañar
Een kwartier met de auto op de weg SA-225 is voldoende om Miranda del Castañar vanuit Mogarraz te bereiken. De stad rijst op een rotsachtig voorgebergte met de prachtige torens en muren van het 15e-eeuwse kasteel en de oude wijk van dit prachtige complex, vol met nobele schilden zoals die van de families Escribano of Tejeda, is toegankelijk via de vier historische poorten. Degene gewijd aan San Ginés is degene die leidt naar het oude paradeterrein van het fort, dat periodiek een arena wordt en het toneel van andere lokale festiviteiten. Sommige historici beweren dat het de oudste arena van Spanje zou kunnen zijn.

La Alberca – Foto: Lameato Feliz

La Alberca, het meest bezochte dorp
Onze volgende stop is La Alberca, de bekendste en meest toeristische stad in dit gebied, die al zijn charme heeft weten te behouden ondanks het feit dat steeds meer ham-, kaas- en gesuikerde amandelwinkels geconcentreerd zijn in de hoofdstraat. Als je echter verdwaalt in de met graniet geplaveide straten van dit historisch-artistieke complex uit 1940, besef je al zijn charme. Je komt altijd terecht op de Plaza Mayor, met zijn prachtige berroqueño transept begeleid door de huizen met arcades, of op de Plaza de la Iglesia, hoewel je in andere, meer afgelegen uithoeken ook de oudere buren kunt ontmoeten, gekleed in het zwart of in hun past typisch. Legenden floreren in deze stad, altijd aanwezig in de ranglijst van de mooiste van het Iberisch schiereiland,

La Peña de Francia – Foto: José Santamaría

Peña de Francia, de typische piek van de inwoners van Salamanca
De kers op de taart van deze route, die uitgebreider zou kunnen zijn via San Martín del Castañar of Sequeros als de reis wordt verlengd, eindigt in de Peña de Francia, het grote rotsmassief van 1.723 meter hoog dat wordt beschouwd als het authentieke uitzichtpunt van de hele provincie. Om de top te bereiken moet je een weg volgen vol met massa’s eiken en dennen, maar de excursie is de moeite waard. Op de top van de rots, erg populair bij berggeiten, staat een Dominicaans heiligdom dat de Virgen Morena, patroonheilige van Salamanca, herbergt en bezoekers beschermt als de wind waait. De uitzichten zijn spectaculair en reiken tot het noorden van Extremadura en zelfs de Sierra de la Estrella in Portugal.

BRON: ABC. Hoofdfoto: (Meandro Melero) Juan Carlos Mendo.