El Campillo: lagune, rivier en kliffen

We staan ​​op het punt El Campillo te bezoeken, een van de meest bezochte lagunes in het regionale park Zuidoost. Het wordt gedekt door een cirkelvormige route van ongeveer 4 kilometer die in slechts een uur aan de oevers grenst (geschikt voor het hele gezin), waaraan we de tijd moeten toevoegen die we in het milieueducatiecentrum doorbrengen (meer dan aanbevolen).

Hiervoor gaan we naar de buitenwijken van Rivas-Vaciamadrid, naar het einde van de Calle Piscina Maspalomares. Op het moment van ons bezoek is de toegang tot de parkeerplaats afgesloten voor gemotoriseerde voertuigen, dus we parkeren in de buurt (naast de chalets die we links hebben achtergelaten) en vanaf daar gaan we te voet (we kunnen ook met het openbaar vervoer, stap uit bij het station Rivas-Vaciamadrid op lijn 9).

Aan de linkerkant is de Ruta de los Cantiles, die, zoals de naam al doet vermoeden, over deze rotsachtige kliffen klimt. We gluren even naar buiten totdat we het panoramische uitzicht op de lagune en zijn omgeving kunnen zien, en we gaan terug naar beneden om naar onze bestemming te gaan.

De route loopt langs het parkonderhoudsgebouw aan de rechterkant en het oude treinstation aan de linkerkant (aan de andere kant van het hek). Vanaf daar begint een pad waar we aan de ene kant het water van de lagune zullen hebben.

Het is kunstmatig ontstaan ​​na het uitgraven onder de grondwaterspiegel naast de Jarama-rivier in een aggregaat (grind)operatie. Aan de andere kant hebben we de kliffen, de karakteristieke rotsformaties van het Regionale Park Zuidoost die het landschap een bepaalde sfeer van het verre westen geven.

Al snel vinden we een picknickplaats, net voordat we het volgende onderhoudsgebouw bereiken. Kort daarna hebben we een observatorium waar we de vele vogels kunnen zien die in deze enclave nestelen: witte ooievaars, aalscholvers, eenden, meeuwen, grijze reigers, gorzen…

Het pad brengt ons naar een punt waar het veld uitkomt in een oneindige weide, waardoor we naar rechts gaan tot we het gedeelte van de Camino de Uclés-Camino de Santiago bereiken dat hier doorheen loopt, en dat ons terugbrengt naar het startpunt met links de Jarama rivier en rechts de lagune.

In de buurt van dit punt, voordat we de terugweg maken, vinden we meters later de toegang tot het Environmental Education Center. Dagelijks geopend (behalve maandag) van 9.00 tot 15.00 uur en op zaterdag van 10.00 tot 18.00 uur. De toegang is gratis en biedt bezoekers een groot aantal claims.

Buiten zijn er van meerdere bomen (dennen, essen, iepen, wilgen…) tot een nieuw vogelobservatorium. Maar het meest opvallend zijn de etnografische recreaties, met een paar ronde lemen hutten en een levensgrote replica van een oude vrouwelijke olifant met haar kalf (het juweel in de kroon voor de kleintjes).

De nieuwigheid is dat, net als in het magische pad van Arroyomolinos, verschillende dieren zijn gebouwd met het hout van de bomen die zijn verwoest door de storm Filomena.

Als we het centrum binnengaan, zullen we tal van permanente en tijdelijke tentoonstellingen van informatieve aard zien (ze verklaren het belang van energiebesparing voor de fauna en flora van de plaats). Ook een stadstuin, een aula, een projectieruimte en zelfs een stuk transparante vloer in het gedeelte waar het gebouw boven het water zweeft. Van detail tot detail konden we de hele ochtend doorbrengen.

Bij de uitgang eindigen we de terugweg, met uitzicht op ansichtkaarten dankzij de kliffen die worden weerspiegeld in het water van de lagune. We nemen geen afscheid van El Campillo zonder over de beroemde Puente de Arganda te gaan (het is vlakbij, steek gewoon een van de twee trappen onder de metrosporen over).

Puente de Arganda (Madrid) – Foto: Jorge Segura

Het is een van de meest gefotografeerde bruggen in de Gemeenschap van Madrid, die door de oude weg naar Valencia loopt en het toneel is van de eerste dagen van de Slag om Jarama. Zelfs Ernest Hemingway (gestuurd als correspondent van de Spaanse Burgeroorlog) zou er in zijn roman For Whom the Bell Tolls over spreken en het zich herinneren als “dun, metaal, hoog en spinnenwebachtig”.

BRON: Traveler – Hoofdfoto: (El Campillo) Jumaca1951.