Churros
De typische Spaanse lekkernij ‘churros y chocolate’, is een geweldige traktatie tijdens de koude wintermaanden. Churros, soms aangeduid als de Spaanse donut, zijn lang en dun en gedoopt in suiker en meestal in een lus geknoopt. Deze worden vaak op kermissen en markten vanuit wagens verkocht, vers gebakken en geserveerd in een papieren puntzak.
Ze worden echter ook geserveerd in typische Spaanse cafés bekend als ‘Granjas’. Deze cafés (vaak aangeduid als Chocolade Restaurants) zijn over het algemeen alcoholvrij en gespecialiseerd in frisdranken en gebak. Ze serveren hun churros met een dikke, romige chocolademelk die met een lepel gedronken wordt, of waar natuurlijk de churros in gedoopt worden. Churros wordt ook vaak met kristalsuiker gegeten.
De geschiedenis van de Churros
De oorsprong van de Churros weet men niet zo precies er gaan diversen verhalen de ronde, ook de Provinciale Vereniging van Makers van Churros in Madrid weten het niet zo precies. Er wordt gezegd dat ze in begin van de negentiende eeuw eerst gegeten werden in Catalonië, anderen zeggen dat de Moren ze hebben geïntroduceerd. Maar een andere groep zegt weer dat het de Spaanse priesters waren die ze voor het eerst maakten, maar ja dan heb je het verhaal nog van reizende zigeuners, die churros op kermissen verkochten. Maar ze zouden ook uit China afkomstig kunnen zijn en door de Portugezen naar Europa zijn meegenomen. Maar het meest geloof waardige verhaal is dat de Churros door de herders werden gemaakt en gegeten omdat ze makkelijk te maken waren.
Erg populair
Desalniettemin zijn Churros in Spanje erg populair, maar ook in andere Spaanstalige landen en zelfs in Noord-Amerika. Churros is niet alleen een lekker en zoet Spaans ontbijtje, maar wordt ook als tussendoortje gegeten. Maar de churrerías zijn ook altijd vol tijdens la merienda, een tussendoortje tussen lunch en diner zo om ongeveer om 18:00 uur.
Er is ook een variant op de churro: de buñuelo. De buñuelo is een donut vormige snack, het verschil zit hem in dat er door het deeg pompoen of sinaasappel wordt verwerkt. Maar alle twee zowel de churros als de buñuelos worden in en met warme chocoladesaus gegeten of zoals gezegd met kristalsuiker. Er is ook nog een hele dikke churros, maar deze heten “porras”. Het verschil met churros is dat hier een grote hoeveelheid tarwebloem wordt gebruikt.
Recept
Ingrediënten: 250 ml water, 1/2 theelepel zout, 125 gram witte bloem, 1 theelepel kaneelpoeder, 2 liter frituurolie, 2 1/2 eetlepels basterdsuiker, 2 eetlepels olijfolie, 100 gram suiker.
Bereidingswijze:
Meng in een kleine pan het water met de suiker, het zout en de olijfolie. Breng op middelhoog vuur aan de kook en haal daarna van het vuur. Roer de bloem erdoorheen totdat het mengsel een bal vormt.
Verhit de olie in diepe pan met dikke bodem of een frituurpan tot 190 C. Maak met behulp van een spuitzak reepjes van het deeg terwijl je ze in de hete olie laat vallen. Bak die totdat ze goudbruin zijn.
Laat uitlekken op keukenpapier. Meng de 100 gram suiker met de kaneelpoeder. Rol de warme churros daarin.
Serveer eventueel met gesmolten chocolade zodat de churros daarin gedipt kunnen worden.
BRONNEN Barcelona-tourist-guide ontdek-spanje spanje-recepten.blogspot – Foto Pinoot Dita